اِرمیا 48
48
داوری بر موآب
1دربارۀ موآب:
خداوند لشکرها، خدای اسرائیل چنین می‌فرماید:
«وای بر نِبو، زیرا که ویران خواهد شد؛
قَریه‌تایِم سرافکنده شده، تسخیر خواهد گشت؛
ملجای بلند#48:1 در عبری: ”مِسگاب“. شرمسار و منهدم خواهد شد.
2از آوازۀ موآب چیزی باقی نخواهد ماند!
در حِشبون برای آن تدبیرهای بد کرده، خواهند گفت:
”بیایید این قوم را محو و نابود سازیم!“
تو نیز ای مَدمین، خاموش خواهی شد،
و شمشیر از پی‌ات خواهد بود.
3«از حورونایِم فریادی به گوش می‌رسد:
”خرابی! ویرانی عظیم!“
4موآب در هم شکسته خواهد شد
و کودکانش فریاد سر خواهند داد.
5زیرا به فراز لوحیت
با گریۀ تلخ برمی‌آیند؛
زیرا از سرازیری حورونایِم
فریاد جانگدازِ شکست شنیده‌اند.
6بگریزید! جان خویش برهانید!
اما همچون درخت عَرعَر در بیابان خواهید بود!
7آری، از آنجا که به دسترنج و گنجهای خویش توکل داری،
تو نیز گرفتار خواهی آمد؛
و کِموش با کاهنان و صاحبمنصبانش
جملگی به تبعید خواهند رفت.
8ویران‌کننده به هر شهری بر خواهد آمد
و هیچ شهری رهایی نخواهد یافت.
ساکنان فلات نابود خواهند شد،
و مردمان همواری از میان خواهند رفت،
چنانکه خداوند فرموده است.
9«موآب را بالها دهید
زیرا پرواز کرده، خواهد گریخت؛
شهرهایش ویران خواهد شد،
و کسی در آنها مسکن نخواهد گزید.
10«ملعون باد آن که کار خداوند را با اِهمال انجام دهد!
ملعون باد آن که شمشیر خویش از خون بازدارد!
11«موآب از روزگار جوانی در استراحت بوده،
و مانند شرابی بر دُردهای خود نشسته است؛
از ظرفی به ظرف دیگر ریخته نشده،
و به تبعید نرفته است؛
از این رو طعمش در او مانده،
و رایحه‌اش تغییر نکرده است.
12پس خداوند می‌فرماید:
اینک روزهایی می‌آید
که من ریزندگان خواهم فرستاد؛
آنها او را خواهند ریخت
و ظرفهایش را خالی کرده،
سبوهایش را خواهند شکست.
13آنگاه موآب از کِموش سرافکنده خواهند شد،
چنانکه خاندان اسرائیل از بِیت‌ئیل که تکیه‌گاهشان بود.
14«چگونه می‌گویید: ”ما پهلوانان
و جنگاورانی نیرومندیم“؟»
15پادشاه که نامش خداوند لشکرهاست می‌فرماید:
«موآب ویران شده، به شهرهایش حمله خواهد شد،
و جوانان برگزیده‌اش در کشتار از پا در خواهند آمد.
16مصیبت موآب نزدیک است،
و بلایش به‌سرعت می‌آید.
17ای همۀ اطرافیانش
و ای جمله کسانی که نام او را می‌دانید،
بر او ماتم گیرید و بگویید:
”آن عصای نیرومند،
آن چوبدستی شکوهمند،
چگونه شکسته است!“
18«ای ساکنان دیبون،
از جلال خویش به زیر آیید،
و بر زمین خشک بنشینید،
زیرا ویران‌کنندۀ موآب
به ضد تو برآمده است
و دژهایت را منهدم خواهد کرد.
19بر کنارۀ راه بایست و نظاره کن،
ای تو که در عَروعیر ساکنی.
از مردی که می‌گریزد
و زنی که فرار می‌کند، بپرس:
”چه شده است؟“
20موآب رسوا شده،
زیرا که در هم شکسته است؛
شیون کنید و فریاد برآورید!
در کنار اَرنون اعلام کنید
که موآب ویران گشته است.
21داوری بر فلاتِ هموار نازل شده است،
بر حولون و یَهْصَه و میفَعَت،
22بر دیبون و نِبو و بِیت‌دِبلَتایِم،
23بر قَریه‌تایِم و بِیت‌جامول و بِیت‌مِعون،
24و بر قِریوت و بُصرَه،
بر تمامی شهرهای موآب، دور و نزدیک.
25شاخِ موآب بریده شده،
و بازوانش شکسته است؛»
این است فرمودۀ خداوند.
26«او را مست سازید، زیرا خود را بر ضد خداوند برافراشته است؛ بگذارید موآب در قیِ خود بغلتد، و اسباب تمسخر گردد. 27آیا اسرائیل اسباب تمسخر تو نبود؟ مگر او در میان دزدان یافت شده بود که هرگاه از او سخن می‌گفتی، سر بر او می‌جنبانیدی؟
28«ای ساکنان موآب، شهرها را ترک گویید،
و میان صخره‌ها مسکن گزینید؛
همچون کبوتری باشید
که بر دیوارۀ تنگۀ باریک آشیان می‌گیرد.
29دربارۀ غرور موآب شنیده‌‌ایم؛
او بسیار مغرور و بلندپرواز و متکبر و گستاخ است،
و نِخوَتی عظیم در دل دارد.»
30خداوند می‌فرماید:
«از خودبینی او نیک آگاهم؛
فخرهای او هیچ است و کارهایش پوچ!
31از این رو برای موآب شیون می‌کنم؛
به جهت تمامی موآب فریاد برمی‌آورم،
و از برای مردان قیرحارِس ماتم می‌گیرم.
32ای تاک سِبمَه،
بیش از آنکه بر یَعزیر گریستم،#48:32 یا: «همان‌گونه که یَعزیر گریست».
بر تو خواهم گریست.
شاخه‌هایت از دریا گذشت
و تا به دریاچۀ یَعزیر#48:32 احتمالاً همان دریای مرده است. رسید؛
اما بر میوه‌ها و انگورهای رسیده‌‌ات
ویران‌کننده فرود آمده است.
33از بستانها و مزرعه‌های موآب
شادی و سرور رخت بربسته است؛
شراب را از چَرخُشتها زایل ساخته‌ام،
دیگر کسی آنها را با فریاد شادمانی به پایها نخواهد اَفشرد؛
صدای فریاد شنیده می‌شود،
اما فریاد شادمانی نیست.
34«فریاد آنها بلند می‌شود
از حِشبون تا اِلِعالِه و یاهَص،
از صوعَر تا حورونایِم و عِجلَت‌شِلیشیا.
زیرا نهرهای نِمریم نیز خشکیده است.»
35خداوند می‌فرماید:
«آنان را که در مکانهای بلند قربانی تقدیم می‌کنند
و برای خدایان خود بخور می‌سوزانند،
در موآب نابود خواهم ساخت.
36از این رو دلم چون نِی به جهت موآب نالان است،
و برای مردم قیرحارِس مانند نِی می‌نالد.
زیرا ثروتی که به دست آوردند، تباه شده است.
37سرها همه تراشیده است،
و ریشها همه زده؛
دستها همه خراشیده است،
و گِرد هر کمری پلاسی پیچیده.
38بر همۀ بامهای موآب
و در تمامی کوچه‌هایش
چیزی جز سوگواری نیست؛
زیرا موآب را خُرد کرده‌ام،
همچون ظرفی که کسی خواهان آن نباشد؛»
این است فرمودۀ خداوند.
39«ببین چگونه در هم شکسته است! ببین چگونه شیون می‌کنند! ببین چگونه موآب روی خویش از شرم برگردانیده است! موآب برای تمامی اطرافیانش اسباب تمسخر و مایۀ دِهشَت شده است.»
40زیرا خداوند چنین می‌فرماید:
«ببینید چگونه یکی همچون عقاب به‌سرعت پرواز می‌کند
و بالهای خود را بر موآب می‌گستراند.
41شهرهایش تسخیر خواهد شد،
و دژهایش به تصرف در خواهد آمد.
در آن روز، دلِ پهلوانان موآب
همچون دلِ زنی خواهد بود که دردِ زا دارد.
42موآب نابود شده، دیگر قومی نخواهد بود،
زیرا خویشتن را بر ضد خداوند برافراشته است.»
43خداوند می‌فرماید:
«ای ساکن موآب،
وحشت و گودال و دام پیش روی توست؛
44آن که از وحشت بگریزد
به گودال خواهد افتاد،
و آن که از گودال بگریزد
به دام گرفتار خواهد آمد.
زیرا در سال مکافات ایشان
اینها را بر موآب نازل خواهم کرد؛»
این است فرمودۀ خداوند.
45«فراریان تاب از کف داده،
در سایۀ حِشبون ایستاده‌اند؛
زیرا آتشی از حِشبون برخاسته،
و شعله‌ای از خانۀ سیحون بلند شده است
که پیشانی موآب
و فرقِ سرِ فتنه‌جویان را خواهد سوزانید.
46وای بر تو ای موآب!
زیرا قوم کِموش هلاک گشته‌اند؛
پسرانت به اسارت رفته‌اند،
و دخترانت به تبعید.
47اما، خداوند می‌فرماید، در ایام آینده
سعادت را به موآب باز خواهم گردانید.»
حکم دربارۀ موآب تا اینجاست.
Currently Selected:
اِرمیا 48: nmv
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop