Ακούγοντας τον ΘεόΔείγμα

Γνωρίζοντας τον Καλό Ποιμένα

«Eγώ είμαι ο ποιμένας ο καλός, και γνωρίζω τα δικά μου πρόβατα, και γνωρίζομαι από τα δικά μου-» κατά Ιωάννη 10:14

Θα ήθελα να θέσω δύο ερωτήματα στην αντίληψή σου.

Πώς είναι όταν περνάς χρόνο με τον ουράνιο Πατέρα σου;

Πώς είναι να μιλάς μαζί Του;

Σε παρακαλώ να αφιερώσεις ένα λεπτό και να προσπαθήσεις να περιγράψεις αυτές τις εμπειρίες.

Αυτό στο οποίο αναφέρομαι εδώ είναι το ζήτημα της προσευχής. Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι "κολλούν" σε αυτή την πολυ-χρησιμοποιούμενη λέξη, την "προσευχή". Την κάνουμε υπερβολικά πνευματική. Βλέπεις, ο Θεός ξέρει ότι είμαστε απλώς άνθρωποι, ωστόσο προσπαθούμε κατά κάποιον τρόπο να Τον εντυπωσιάσουμε με μια "καλή" προσευχή. Και μετά, αφαιρούμαστε και τα παρατάμε μέχρι την επόμενη φορά που θα "προσπαθήσουμε". Με αυτόν τον τρόπο χάνουμε το όλο νόημα αυτού που πρέπει να είναι η προσευχή!

Προσευχή είναι απλά ο τρόπος με τον οποίο συνδεόμαστε με τον Θεό. Είναι το πώς σχετιζόμαστε με Αυτόν. Και πώς θέλει ο Θεός να ερχόμαστε σε Εκείνον στην προσευχή; Λοιπόν, η μεγαλύτερη επιθυμία Του είναι να έχει όλη την καρδιά, το μυαλό και τη δύναμή μας όπως διαβάζουμε στο Δευτερονόμιο 6: 5, σωστά;

Αρχικά, θέλει να Τον απολαμβάνουμε - να εστιάζουμε σε Αυτόν και όχι στην "προσευχή" μας.

Πρέπει πάντα να ερχόμαστε σε Αυτόν όπως είμαστε, προσφέροντας τον απελπισμένο, ανάξιο, αλλά εξ ολοκλήρου αγαπητό μας εαυτό στον πανίσχυρο Πατέρα μας, που τα διατηρεί όλα, που είναι ένδοξος, αλλά συνάμα πλήρως στοργικός. Και όταν το κάνουμε, βρίσκουμε το ξέχειλο δοχείο της δύναμης, της αποκατάστασης, της σοφίας, της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της χαράς Του. Στην παρουσία Του είναι η άφθονη ζωή. Εκείνος είναι το Ζωντανό Νερό και ο Άρτος της Ζωής.

Όταν προσευχόμαστε, δεν πρέπει μόνο να μιλάμε, αλλά και να ακούμε. Επιδίωξε να ακούς και να ακολουθείς τα καλά Του μονοπάτια. Έλα χαρούμενος, παιχνιδιάρικα, έλα φορτωμένος, έχοντας αμφιβολίες ή με φόβο. Έλα σε Εκείνον στο μέσον της κοιλάδας της σκιάς του θανάτου. Πλησίασε και άκου τα παρηγορητικά Του λόγια ζωής και ελπίδας.

Έτσι, πρέπει να ερχόμαστε πάντα σε Εκείνον - μέσα στη ρουτίνα και σε κάθε άλλη πιθανή κατάσταση. Καθώς το κάνουμε αυτό, αρχίζουμε να γνωρίζουμε τον Ποιμένα μας. Εννοώ πραγματικά να Τον γνωρίζουμε.

Για' μένα, ο ήσυχος χρόνος της προσευχής μοιάζει σαν να κάθομαι και να απολαμβάνω ζεστό τσάι με τους πιο στενούς φίλους μου. Είναι υπέροχο. Ωραία πράγματα, σωστά; Όπως διδάσκει ο Παύλος Ε. Μίλλερ στο βιβλίο του Μια Ζωή Προσευχής, "Δεν μπορείτε να γνωρίσετε τον Θεό εν κινήσει. Δε δημιουργείτε την οικειότητα, αλλά κάνετε χώρο για αυτήν. "

Προσεύχομαι αυτές οι τελευταίες επτά ημέρες να έχουν δώσει βάθος στην κατανόησή σου σχετικά με το τι σημαίνει να ακούς τον Θεό. Δεν είναι τόσο περίπλοκο όσο συχνά φανταζόμαστε ότι είναι. Είναι τόσο απλό όσο να ξεβουλώνουμε τα αυτιά μας από τα ψέματα, να ανοίγουμε τις καρδιές μας, να ηρεμούμε και να αφήνουμε τον καλό Ποιμένα μας να επικοινωνήσει μαζί μας.

Προσεύχομαι να έχεις μια βαθύτερη κατανόηση στο ότι η ακρόαση του Θεού έχει πάντα να κάνει με το να γνωρίσουμε τον καλό Ποιμένα μας.

Πες στον Πατέρα: Σήμερα, θα Σε αναζητήσω με όλη μου την καρδιά, την ψυχή και τη δύναμη. Θα ξεκινήσω τώρα, με τον πραγματικό εαυτό μου, ερχόμενος ενώπιον του πραγματικού Θεού. Θέλω να Σε γνωρίσω και να Σε ακούω όλο και περισσότερο κάθε μέρα.

Η σημερινή πρόταση για τραγούδι λατρείας: "Touch the Sky" από τους Hillsong United