كۆیله بێ سووده‌كه‌ش فڕێبده‌نه تاریكی ده‌ره‌وه، گریان و جیڕه‌ی ددانیش له‌وێ ده‌بێت. كاتێ ڕۆڵه‌ی مرۆڤ به شكۆی خۆی دێته‌وه و هه‌موو فریشته پارساكانیش له‌گه‌ڵیدان، ئه‌وسا له‌سه‌ر ته‌ختی شكۆی خۆی داده‌نیشێت.
کۆیلە بێ سوودەکەش فڕێبدەنە تاریکی دەرەوە، جا گریان و جیڕەی ددان لەوێ دەبێت.“ «کاتێک کوڕی مرۆڤ بە شکۆمەندی خۆیەوە دێتەوە و هەموو فریشتەکانیش لەگەڵیدان، لەسەر تەختی شکۆمەندیی خۆی دادەنیشێت.
ماڵەوە
کتێبی پیرۆز
پلانەکان
ڤیدیۆکان