تاكو ڕۆشنای ئه‌وانه بكاته‌وه كه له تاریكی و له سێبه‌ری مه‌رگدا دانیشتوون، بۆ ئه‌وه‌ی پێیه‌كانمان به ڕێگای ئاشتیدا ئاشنا بكات”.
تاکو بەسەر ئەوانەی لە تاریکی و لە سێبەری مەرگدا دانیشتوون بدرەوشێتەوە، بۆ ئەوەی پێیەکانمان بە ڕێگای ئاشتیدا ببات.»
ماڵەوە
کتێبی پیرۆز
پلانەکان
ڤیدیۆکان