YouVersion Logo
Search Icon

យ៉ូអែល 1

1
1នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​ដែល​ព្រះ‌អម្ចាស់​ថ្លែង​មក​កាន់​លោក​យ៉ូ‌អែល ជា​កូន​របស់​លោក​ពេធូ‌អែល។
សត្វ​កណ្ដូប​ស៊ី​បង្ហិន​ភោគ‌ផល
2ពួក​ព្រឹទ្ធា‌ចារ្យ​អើយ ចូរ​ស្ដាប់!
អ្នក​ទាំង​អស់​គ្នា​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​អើយ
ចូរ​ផ្ទៀង​ត្រចៀក​ស្ដាប់!
តើ​ហេតុ‌ការណ៍​នេះ​ធ្លាប់​កើត​មាន
នៅ​ជំនាន់​អ្នក​រាល់​គ្នា
ឬ​នៅ​ជំនាន់​ដូនតា​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា?
3ចូរ​រៀប​រាប់​ហេតុ‌ការណ៍​នេះ
ប្រាប់​កូន​ចៅ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា
ហើយ​ឲ្យ​កូន​ចៅ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា
រៀប​រាប់​ប្រាប់​កូន​ចៅ​របស់​ខ្លួន
រួច​ឲ្យ​អ្នក​ទាំង​នោះ​រៀប​រាប់​ប្រាប់​ជា​បន្ត
ទៅ​កូន​ចៅ​នៅ​ជំនាន់​ក្រោយៗ។
4អ្វីៗ​ដែល​ដង្កូវ​ទុក​ឲ្យ​នៅ​សល់
នោះ​មាន​កណ្ដូប​ស៊ី​បង្ហិន
អ្វីៗ​ដែល​កណ្ដូប​ទុក​ឲ្យ​នៅ​សល់
នោះ​មាន​ចង្រិត​ស៊ី​បង្ហិន
ហើយ​អ្វីៗ​ដែល​ចង្រិត​ទុក​ឲ្យ​នៅ​សល់
នោះ​មាន​ក្រា​ស៊ី​បង្ហិន។
5មនុស្ស​ប្រមឹក​អើយ ចូរ​ភ្ញាក់​ឡើង
ហើយ​នាំ​គ្នា​យំ​សោក!
អស់​អ្នក​ចំណូល​ស្រា​អើយ
ចូរ​សោក​សង្រេង​ទៅ!
អ្នក​រាល់​គ្នា​គ្មាន​ស្រា​ផឹក​ទៀត​ទេ។
6 មាន​កណ្ដូប​មួយ​ហ្វូង​លើក​គ្នា​ដូច​កង‌ទ័ព​មួយ
មក​ប្រហារ​ស្រុក​របស់​យើង
ពួក​វា​ខ្លាំង​ពូកែ និង​មាន​ចំនួន​ច្រើន​ឥត​គណនា
មាន​ចង្កូម ដូច​ចង្កូម​របស់​សិង្ហ​ឈ្មោល
និង​មាន​ថ្គាម​ដូច​ថ្គាម​របស់​សិង្ហ​ញី។
7ពួក​វា​បំផ្លាញ​ចម្ការ​ទំពាំង‌បាយជូរ​របស់​យើង
ពួក​វា​កម្ទេច​ដើម​ឧទុម្ពរ​របស់​យើង
ពួក​វា​ស៊ី​សំបក និង​ជម្រុះ​ស្លឹក​អស់
បន្សល់​ទុក​តែ​មែក​ខូច​ខាត​ប៉ុណ្ណោះ។
8ចូរ​សោក​សង្រេង ដូច​ស្រី​ក្រមុំ​យំ​កាន់​ទុក្ខ
ព្រោះ​គូ​ដណ្ដឹង​របស់​នាង​ស្លាប់។
9គ្មាន​នរណា​យក​ម្សៅ ឬ​ស្រា​ទំពាំង‌បាយជូរ
មក​ថ្វាយ​ព្រះ‌អម្ចាស់​ក្នុង​ព្រះ‌ដំណាក់​ទៀត​ទេ
ពួក​បូជា‌ចារ្យ​ដែល​បំពេញ​មុខងារ​បម្រើ
ព្រះ‌អម្ចាស់​នាំ​គ្នា​កាន់​ទុក្ខ។
10ចម្ការ​ទាំង‌ឡាយ​ត្រូវ​ហិន‌ហោច​អស់
សូម្បី​តែ​ដី​ក៏​កាន់​ទុក្ខ​ដែរ
គ្មាន​ស្រូវ គ្មាន​ស្រា​ទំពាំង‌បាយជូរ​ថ្មី
ហើយ​ក៏​គ្មាន​ប្រេង​ទៀត​ផង។
11អ្នក​ភ្ជួរ​រាស់​បាក់​ទឹក​ចិត្ត
អ្នក​ដាំ​ចម្ការ​ទំពាំង‌បាយជូរ​សោក​សង្រេង
ព្រោះ​គ្មាន​ស្រូវ គ្មាន​ដំណាំ​អ្វី​ដុះ​ទេ
ហើយ​នៅ​រដូវ​ចម្រូត ក៏​គ្មាន​អ្វី​ច្រូត​ដែរ។
12ដើម​ទំពាំង‌បាយជូរ​ស្វិត​អស់
ដើម​ឧទុម្ពរ​ក្រៀម​ស្ងួត​អស់
រីឯ​ដើម​ទទឹម ដើម​លម៉ើ និង​ដើម​ល្មុត
ព្រម​ទាំង​ដើម​ឈើ​ឯ​ទៀតៗ​នៅ​តាម​ចម្ការ
ក៏​ងាប់​អស់​ដែរ
ធ្វើ​ឲ្យ​មនុស្ស‌ម្នា​បាត់​បង់​អំណរ​សប្បាយ។
13ពួក​បូជា‌ចារ្យ​អើយ ចូរ​នាំ​គ្នា​ស្លៀក​បាវ
ហើយ​កាន់​ទុក្ខ​ទៅ!
អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែល​បំពេញ​មុខងារ​បម្រើ​អាសនៈ
ចូរ​សោក​សង្រេង​ទៅ!
អស់​អ្នក​ដែល​បម្រើ​ព្រះ​របស់​ខ្ញុំ​អើយ
ចូរ​នាំ​គ្នា​មក ហើយ​កាន់​ទុក្ខ​ពេញ​មួយ​យប់​ទៅ
ដ្បិត​គ្មាន​នរណា​យក​ម្សៅ ឬ​ស្រា​ទំពាំង‌បាយជូរ
មក​ថ្វាយ​ព្រះ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា
នៅ​ក្នុង​ព្រះ‌ដំណាក់​ទៀត​ឡើយ។
14ចូរ​ធ្វើ​ពិធី​តម​អាហារ ដើម្បី​ញែក​ខ្លួន​ជា​សក្ការៈ
ហើយ​ប្រកាស​ពិធី​បុណ្យ​ដ៏​ឱឡា‌រិក។
ចូរ​ប្រមូល​ពួក​ព្រឹទ្ធា‌ចារ្យ និង​ប្រជា‌ជន
នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ទាំង​មូល
ឲ្យ​មក​ជួប‌ជុំ​គ្នា​ក្នុង​ដំណាក់​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់
ជា​ព្រះ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា
ហើយ​ស្រែក​អង្វរ​សូម​ព្រះអង្គ​ជួយ​ទៅ!
15 ថ្ងៃ​នោះ​ជា​ថ្ងៃ​វេទនា​ពន់​ពេក​ក្រៃ!
ដ្បិត​ថ្ងៃ​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់​ជិត​មក​ដល់​ហើយ
គឺ​ជា​ថ្ងៃ​ដែល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ឫទ្ធា‌នុភាព​ខ្ពង់‌ខ្ពស់​បំផុត
យាង​មក​បំផ្លាញ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់។
16ពួក​យើង​ឃើញ​ម្ហូប​អាហារ​រលាយ​បាត់
ពី​មុខ​ពួក​យើង
ហើយ​នៅ​ក្នុង​ដំណាក់​របស់​ព្រះ​នៃ​យើង
ក៏​លែង​មាន​អំណរ និង​ការ​សប្បាយ​រីក‌រាយ
ទៀត​ដែរ។
17គ្រាប់​ពូជ​នៅ​ក្នុង​ដី​ក្រៀម​ស្ងួត​អស់
ជង្រុក​ស្រូវ​នៅ​ទទេ
ឃ្លាំង​ទុក​ភោគ​ផល​ខូច​ខាត​អស់
ដ្បិត​គ្មាន​ស្រូវ​នៅ​សល់​ឡើយ។
18ហ្វូង​សត្វ​នាំ​គ្នា​ស្រែក​ថ្ងូរ
ហ្វូង​គោ​ខ្ចាត់​ព្រាត់​ទៅ​គ្រប់​ទី​កន្លែង
ព្រោះ​គ្មាន​ស្មៅ​ស៊ី
សូម្បី​តែ​ហ្វូង​ចៀម​ក៏​រីង‌រៃ​ទៅៗ​ដែរ។
19 ព្រះ‌អម្ចាស់​អើយ ទូលបង្គំ​ស្រែក​អង្វរ​ព្រះអង្គ
ដ្បិត​ភ្លើង​ឆេះ​កម្ទេច​វាល​ស្មៅ
អណ្ដាត​ភ្លើង​ឆាប‌ឆេះ​ដើម​ឈើ​ទាំង​ប៉ុន្មាន
នៅ​តាម​ចម្ការ។
20សូម្បី​តែ​សត្វ​ព្រៃ​ក៏​បែរ​មុខ​ទៅ​រក​ព្រះអង្គ​ដែរ
ដ្បិត​ប្រភព​ទឹក​ទាំង‌ឡាយ​រីង​ស្ងួត​អស់
ហើយ​វាល​ស្មៅ​ក៏​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆាប‌ឆេះ​អស់​ដែរ។

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy