Psalmet 137
137
1Atje, pranë lumenjve të Babilonisë, rrinim ulur dhe qanim, duke kujtuar Sionin;
2mbi shelgjet e kësaj toke kishim varur qestet tona.
3Atje, ata që na kishin çuar në robëri, na kërkonin fjalët e një kënge, po, ata që na shtypnin kërkonin këngë gëzimi, duke thënë: "Na këndoni një këngë të Sionit".
4Si mund të këndonim këngët e Zotit në një vend të huaj?
5Në rast se të harroj ty, o Jeruzalem, e harroftë dora ime e djathtë çdo shkathtësi;
6m'u lidhtë gjuha me qiellzën, në rast se nuk të kujtoj ty, në rast se nuk e vë Jeruzalemin përmbi gëzimin tim më të madh.
7Mbaji mend, o Zot, bijtë e Edomit, që ditën e Jeruzalemit thoshin: "Shkatërrojini, shkatërrojini që nga themelet".
8O bijë e Babilonisë, që duhet të shkatërrohesh, lum ai që do ta lajë të keqen që na ke bërë!
9Lum ai që merr foshnjat e tua dhe i përplas kundër shkëmbit!
Currently Selected:
Psalmet 137: ALBB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in