5. Mose 1
1
Woo see loosreisden
1En dit Buak sent de Räden, dee Moses daut gaunze Volkj Israel jeef, aus see aun jantsied, daut es oosten, vom Jordan enne Wiltnis wieren. See wieren en daut groote Tol, dicht bie Suf, un tweschen Paran, Tofel, Laban, Hazerot un Disahab. 2Daut es eene alf doagsche Reis vom Horeb Boajch bat Kadesch Barnea wan eena dän Wajch biem Seir Boajch nemt. 3Aun dän 1. Dach von de 11. Moonat en daut 40. Joa von dan aus de Israeliten Ägipten veloten hauden, säd Moses an aules waut de Har am oppjelajcht haud an to sajen. #4Mo 33,38 4Dit wia no däm daut hee äwa dän Amorita Kjennich Sihon, dee en Heschbon wond, un dän Kjennich Og dee äwa Baschan rejieed un en Aschtarot un Edrei wond, jewonnen haud. #4Mo 21,21-35 5Moses äwaneem sikj an Gott siene Jesazen un Lieren to unjarechten aus see oosten vom Jordan en de Jäajent von Moab wieren.
Un hee säd: 6De Har ons Gott, säd to ons aus wie biem Horeb Boajch wieren: Jie sent nu lang jenuach bie disen Boajch jewast. #4Mo 10,11-12 7Reist emol loos un got no de boaje Jäajent wua de Amorita wonen un dee gaunze Omjäajent von daut groote Tol, de Boaj, de läaje Boaj em Wasten, daut Launt em Sieden Kanaan, daut Launt aum Mäa, daut Launt wua de Kanaanita wonen, Libanon, un soo wiet aus dän grooten Riefa, dän Eufrat. 8Kjikjt emol. Dit es daut Launt woont ekj, de Har, met een Eit june Vodasch Abraham, Isaak, un Jakob vespruak. Dit es daut Launt woont äare Nokomen haben sullen. Dit es daut Launt daut nu fa junt es. Got doahan un nämt daut en. #1Mo 12,7
Rechta woaren aunjestalt
(2Mo 18,13-27)
9Un en dee Tiet säd ekj to junt: Ekj hool daut nich ut, wan ekj junt auleen leiden saul. #2Mo 18,18; 4Mo 11,14 10De Har, jun Gott, haft junt soon grootet Volkj jemoakt, daut jie soo väl sent aus doa Stierns aum Himmel sent. #1Mo 15,5; 5Mo 10,22 11Mucht de Har, june Vodasch äa Gott, junt noch dusent mol jrata moaken, un mucht hee junt soo säajnen aus hee junt vesproaken haft. 12Oba woo sull ekj aul de Oabeit doonen om june Striedarieen to schlichten. 13Lot en jieda Staum Mana jesocht woaren, dee Weisheit haben, un Vestentnis un Erfoarunk, un ekj woa dee äwa junt stalen. 14Un jie säden: Waut du sajchst es een gooda Rot. 15Un dan neem ekj de weise un erfoarne Leidasch von june Stam un stald dee aun äwa junt. Doa wieren dan Leidasch fa 1.000 Menschen un Leidasch fa 100 Menschen, un fa 50 Menschen un fa 10. Doa wieren uk aundre aunjestalde. #2Mo 18,25 16Un to dee Tiet bestald ekj aun dise Rechta: Horcht no jieda Faul tweschen de Lied, un doot rajcht rechten tweschen een Maun un sien Brooda ooda uk met de framde waut mank junt sent. #3Mo 19,15 17Lot junt daut nich een Unjascheet moaken wäa de Persoon es. Recht dee waut aunjeseenen sent äwareen met dee waut nich soo goot aunjeseenen sent. Enjst junt nich fa irjent wäm; daut Jerecht es von Gott. Un wan doa een Faul es dee junt too schwoa es, dan brinjt däm no mie. #2Mo 21,6; 5Mo 16,19; 2Chr 19,6-7 18Dan belieed ekj junt wäajen aules waut jie doonen sullen.
Spionen woaren utjeschekjt
(4Mo 13,1-33)
19Un wie jinjen, soo aus de Har ons Gott ons säd. Wie veleeten däm Horeb Boajch un jinjen derch de groote Wiltnis dee jie sagen un dee rajcht toom enjsten wia. Wie jinjen derch de Boajjäajent von de Amorita, soo aus de Har ons Gott ons jesajcht haud un kjeemen no Kadesch Barnea. #4Mo 20,1 20Un ekj säd to junt: Wie sent nu bat de Boajjäajent von de Amorita, de Jäajent dee de Har ons Gott ons jeft. 21De Har jun Gott haft daut Launt hia ver junt jesat. Nu got un nämt daut en, un habt nich Angst un siet nich beduat. De Har june Vodasch äa Gott haft junt daut vesproaken. 22Un dan kjeem jie aula no mie un säden: Well wie Mana em verut schekjen, daut Launt to beseenen om to weeten woont de basta Wajch es doa nenn to gonen, un waut vonne Städa wie auntrafen woaren. #4Mo 13,2 23Daut scheen mie soo, daut daut gooda Rot wia, un dan neem ekj twalw Mana, eenen von jieda Staum.
24Un dee jinjen verwoats en daut Boajlaunt nenn, bat soo wiet aus daut Wiendruwentol, un spionden daut ut. 25See brochten waut Frucht, waut see doa fungen, un vetalden ons daut daut Launt, woont de Har ons Gott ons jeef, een goodet Launt wia. 26Oba jie stalden junt jäajen däm Harn ons Gott sien Jeboot un jinjen nich en daut Launt nenn. 27Jie säden eena toom aundren en june Zelten: De Har es jäajen ons, un doawäajen haft hee ons ut Ägipten jebrocht un ons enne Amorita äare Macht jejäft, daut dee ons ombrinjen. #4Mo 14,1-9 28No waut vonne Städ go wie? Onse Mana äa Berecht enjst ons. See sajen, daut de Menschen sent jrata aus wie, un dee äare Städa sent groot un haben Mieren bat aum Himmel. Uk daut see haben doa riesje Anakita jeseenen. #4Mo 13,33; 5Mo 9,1-2 29Oba ekj säd junt: Habt nich Angst. Beduat daut nich soo. 30De Har jun Gott selfst, woat junt leiden un woat fa junt enstonen, krakjt soo aus hee en Ägipten ver june ieejne Uagen aul deed, #2Mo 14,14.25; Jos 10,14 31un uk enne Wiltnis. De Har jun Gott druach junt doa, aus een Voda sienen Sän wudd, un brocht junt derch aul de Städa, bat wua jie nu sent. #2Mo 19,4; 5Mo 8,5 32Un eendoont waut jie aules derchjemoakt hauden, jleewd jie däm Harn junen Gott nich. 33Hee wia dee gaunze Tiet ver junt jegonen, daut jie eene Städ fungen wua jie june Zelten oppstalen kunnen. Enne Nacht jinkj hee met een Fia un äwadach met eene steile Wolkj. #2Mo 13,21
De Strof fa äaren Ongloowen
(4Mo 14,20-45)
34Un aus de Har jun grumsaujen hieed, wort hee foadich met junt, un hee vespruak sikj opp een Eit: 35Nich eena von junt, dee en dise beese Jennerazion sent, woaren daut goode Launt seenen, woont ekj june Vodasch vesproaken hab. #(35 und 36)4Mo 14,23-24 36Bloos Kaleb, Jefune sien Sän, woat daut seenen. Dee es tru jewast, un däm un siene Nokomen woa ekj daut Launt jäwen, wua hee dan jegonen es. 37Un wäajen junt wort de Har uk foadich met mie un säd: Nich emol du, Moses, woascht en daut Launt nengonen. #4Mo 20,12 38Oba dien Helpa, Josua, Nun sien Sän, woat doa nengonen. Sporn am aun en de Sach, wiels dee woat Israel leiden toom daut Launt ennämen, waut nu woat äat sennen. #4Mo 34,17 39Un de kjliene, dee jie säden daut dee wudden enne Fiend äare Henj faulen, dee noch nich goodet von schlajchtet unjascheeden kjennen, dee woaren doa nengonen. Dee woa ekj daut Launt jäwen, daut see doa tus sennen woaren. 40Oba jie, jie kjennen omwenjen un trigj enne Wiltnis nengonen, delenjd dän Wajch no daut Schelpmäa. #4Mo 14,25 41Un dan säd jie: Wie haben jäajen däm Harn jesindicht. Wie woaren nu gonen met an kjriejen, krakjt soo aus de Har ons Gott ons jesajcht haft. Un jie muaken junt aula reed toom Kaumf, un dochten, daut de Boaj ennämen wudd leicht sennen. #4Mo 14,40 42Un de Har säd to mie: Woarn an daut see nich sellen en daut Launt nengonen un met an kjamfen, wiels ekj woa nich met an gonen un de Enwona woaren too stoakj fa junt sennen. 43Ekj säd junt daut, oba jie horchten doa nich no. Jie veachten däm Harn sien Jeboot un en junen Äwamoot jinj jie en de Boaj nenn. 44Dan kjeemen de Amorita, dee doa en de Boaj wonden, rut jäajen junt, soo aus een Schwoarm Bieen. Dee schluagen junt dol en Seir un gaunz bat Horma. #4Mo 14,45 45Dan kjeem jie trigj un hielden ver däm Harn, oba de Har horcht nich no junt. 46Un jie bleewen lang en Kadesch. #5Mo 2,14
Currently Selected:
5. Mose 1: PB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Plautdietsch Bible © 2003 Kindred Productions and United Bible Societies Association, Inc.