YouVersion Logo
Search Icon

یوحَنّا 2

2
فصلِ دوّم
مُعجزه دَ شارِ قانا
1دَ روزِ سِوّم، دَ شارِ قانای جلِیلیه یگ توی بُود و آبِه عیسیٰ ام دَ اُونجی بُود. 2عیسیٰ و یارای شی ام دَمزُو توی دعوَت شُده بُود. 3وختِیکه شرابِ انگُور تامو شُد، آبِه عیسیٰ دَزُو گُفت: ”شرابِ ازوا تامو شُده.“ 4عیسیٰ دَزُو گُفت: ”اَی خاتُو، دَز مه و ازتُو چی غَرَض؟ تا آلی ره وخت مه نَرسِیده.“ 5آبِه شی دَ خِدمتگارا گُفت: ”هر چِیزی که شُمو ره مُوگه، امُو رقم بُکُنِید.“
6دَ اُونجی شَش کُوزِه سنگی بَلدِه طهارَت مُطابِق رَواجِ یهُودیا ایشته بُود، هر کُدَم شی پَنج یا شَش سَطل#۲‏:۶ پَنج یا شَش سَطلِ آو یعنی تَقرِیباً هشتاد یا صد لِتر. آو مِیگِرِفت. 7عیسیٰ دَ خِدمتگارا گُفت: ”کُوزه ها ره از آو پُر کُنِید.“ و اُونا کُوزه ها ره تا دان از آو پُر کد. 8اُو دَزوا گُفت: ”آلی یگ کَمَک وَری کشِیده دَ پیشِ کٹِه مجلِس بُبرِید.“ و اُونا بُرد. 9وختی کٹِه مجلِس آوی ره که شرابِ انگُور جور شُدُد مَزه کد، نَفامِید که از کُجا اَوُرده شُده، مگم خِدمتگارای که آو ره از چاه کشِیدُد، خبر دَشت. اوخته کٹِه مجلِس داماد ره کُوی کد 10و دَزُو گُفت: ”پگِ مردُم همیشه شرابِ خُوب ره دَ اوّل میره و غَیتِیکه مِهمونا نشه شُد، پس ازُو شرابِ اَرزو بَی ره میره؛ مگم تُو شرابِ خُوب ره تا آلی ره نِگاه کدُدی.“ 11امی مُعجزِه اوّل ره عیسیٰ دَ شارِ قانای جلِیلیه انجام دَد و جلال-و-بُزُرگی خُو ره ظاهِر کد و یارای شی دَزُو ایمان اَوُرد.
12بعد ازُو اُو قد آبه، بِرارو و یارای خُو دَ شارِ کَفرناحُوم رفت و دَ اُونجی چند روز مَند.
عیسیٰ دَ خانِه خُدا
13عِیدِ پِصَح#۲‏:۱۳ عِیدِ پِصَح یادبُودِ آزادی بَنی اِسرائیل از مِصر بُود. از یهُودیا نزدِیک شُدُد و عیسیٰ دَ شارِ اورُشَلیم رفت. 14اُو دَ خانِه خُدا مردُم ره دِید که گاو، گوسپو و کَوتر سَودا مُونه و صرافا دَ پُشتِ میزای خُو شِشته یَه. 15پس عیسیٰ از ریسپو یگ قَمچی جور کد و پگِ ازوا ره قد گاو و گوسپون شی از خانِه خُدا رُفَنده بُر کد و پَیسه های صرافا ره تِیت کده میزای شی ره چَپه کد 16و دَ کسای که کَوتر سَودا مُوکد، گُفت: ”امیا ره ازِینجی گُم کُنِید! خانِه آتِه مَره جای خرِید-و-فروش جور نَکُنِید!“ 17اوخته دَ یادِ یارای شی اَمَد که دَ کِتابِ مُقَدَّس نوِشته شُده: ”چُون غَیرَتی که دَ بارِه خانِه تُو دَرُم دَ وجُود مه شُعله‌وَر اَسته.“
18 دَمزُو غَیت یهُودیا دَزُو گُفت: ”چی مُعجزه-و-نشانی دَز مو نِشو مِیدی تا ثابِت شُنه که تُو اِختیارِ ازی کارا ره دَری؟“ 19عیسیٰ دَ جوابِ ازوا گُفت: ”اِی خانِه خُدا ره خراب کُنِید و ما دَ مَنِه سِه روز اِی ره دُوباره آباد مُونُم.“ 20پس یهُودیا گُفت: ”آباد کدونِ امزی خانِه خُدا چِل و شَش سال ره دَربَر گِرِفت. آکُو تُو اِی ره دَ مَنِه سِه روز آباد مُونی؟“ 21مگم مقصدِ عیسیٰ از خانِه خُدا جِسمِ خود شی بُود. 22و غَیتِیکه عیسیٰ بعد از مَرگ دُوباره زِنده شُد، دَ یادِ یارای شی اَمَد که اُو امی توره ره دَزوا گُفتُد. پس اُونا دَ نوِشته های مُقَدَّس و دَ تورای که عیسیٰ گُفتُد، باوَر کد.
23وختِیکه اُو دَ عِیدِ پِصَح دَ اورُشَلیم بُود، غَدر نفرای که مُعجزه های ازُو ره دِید، دَ نامِ ازُو ایمان اَوُرد. 24لیکِن عیسیٰ خود شی دَزوا اِعتبار نَکد، چراکه تمامِ مردُم ره خُوب مِینَخشِید 25و لازِم نَبُود که کس دَ بارِه اِنسان یَگو چِیز دَزُو بُگیه، چُون اُو خود شی مُوفامِید که دَ دِل اِنسان چی اَسته.

Currently Selected:

یوحَنّا 2: HAZ

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in