YouVersion Logo
Search Icon

اوّلِ پِترُس 2

2
فصلِ دوّم
1پس تمامِ کِینه، تمامِ حِیله-و-مَکر، ریاکاری، حسادت و تمامِ بَدگویی ره از خودون خُو دُور کُنِید. 2مِثلِ نِلغِه نَوزَیده شُده دَ شَوق-و-طلبِ شِیرِ خالِصِ روحانی بَشِید تا دَ وسِیلِه ازُو بَلدِه نِجات خُو رُشد کُنِید، 3اگه شُمو واقِعاً چشِیدید که مَولا مِهربو اَسته.
سنگای زِنده و قَومِ اِنتِخاب شُده
4شُمو که پیشِ مسیح میِید یعنی پیشِ سنگِ زِنده که مردُم اُو ره رَد کد، ولے دَ نظرِ خُدا اِنتِخاب شُده و بااَرزِش اَسته، 5شُمو ام رقمِ سنگای زِنده حِساب شُده یگ خانِه روحانی آباد مُوشِید تا پیشوایونِ مُقَدَّس بَشِید و قُربانی های روحانی ره که قابِلِ قبُولِ خُدا اَسته دَ وسِیلِه عیسیٰ مسیح تقدِیم کُنِید. 6چُون دَ نوِشته های مُقَدَّس مُوگیه:
”اینه، ما دَ صَهیون یگ سنگ میلُم،
یگ پای‌سنگِ اِنتِخاب شُده و بااَرزِش؛
و هر کسی که دَزُو ایمان بیره شرمِنده نَمُوشه.“
7پس بَلدِه ازشُمو کسای که ایمان دَرِید، اُو بااَرزِش اَسته؛ لیکِن بَلدِه بےایمانا
”سنگی ره که اُستاکارا رَد کد،
سنگِ مُهِمِ تادَو شُده“
8و
”یگ سنگ که باعِثِ لخشِیدونِ مردُم شُده
و یگ قاده که اُونا ره پورته مُونه.“
اُونا بخاطری مِیلَخشه که از کلام اِطاعَت نَمُونه و اُونا بَلدِه امزی تعیِین شُده. 9لیکِن شُمو یگ نسلِ اِنتِخاب شُده اَستِید، مربُوطِ پیشوایی شاهانه، قَومِ مُقَدَّس و مُتعلِق دَ خُدا، تا کارای بُزُرگِ ازُو ره که شُمو ره از ترِیکی دَ نُورِ عجِیب خُو کُوی کده، اِعلان کُنِید. 10یگ زمان شُمو کُدَم قَومی نَبُودِید، مگم آلی قَومِ خُدا اَستِید؛ یگ زمان شُمو از رَحمتِ خُدا محرُوم بُودِید، لیکِن آلی رَحمت ازُو نصِیب شُمو شُده.
11اَی عزِیزای که دَزی دُنیا رقمِ مُسافِر و بیگَنه اَستِید، از شُمو خاهِش مُونُم که از خاهِشاتِ نَفسانی که قد روح-و-رَوان شُمو دَ جنگ اَسته، دُوری کُنِید. 12رفتار خُو ره دَ مینکلِ مِلَّت ها نیک کُنِید که اگرچِه اُونا فِعلاً شُمو ره دَ عِنوانِ بَدکارا بَدنام مُونه، ولے از دِیدونِ کارای نیک شُمو، خُدا ره دَ روزِ قضاوَت#۲‏:۱۲ دَ جای «قضاوَت» دَ زِبونِ یونانی «دِیدار» یا «مُلاقات» نوِشته یَه. شی حمد-و-ثنا بُگیه.
اِطاعَت از حُکمرانا و بادارا
13پس بخاطرِ مَولا از هر قُدرت-و-اِختیارِ اِنسانی اِطاعَت کُنِید، چی از پادشاه که از پگ کده باله اَسته، 14چی از والی ها که از طرفِ پادشاه رَیی شُده تا کسای ره که کارِ بَد مُونه جَزا بِدیه و کسای ره که کارِ نیک مُوکُنه تعرِیف-و-تَوصِیف کُنه. 15چُون خاست-و-اِرادِه خُدا امی اَسته که شُمو قد انجامِ کارِ نیک، توره های جاهِلانِه مردُمای لَوڈه ره چُپ کُنِید. 16رقمِ مردُمای آزاد زِندگی کُنِید، ولے آزادی خُو ره یگ پوشِش بَلدِه شرارَت جور نَکُنِید، بَلکِه رقمِ خِدمتگارای خُدا رفتار کُنِید. 17تمامِ مردُم ره اِحترام کُنِید؛ بِرارونِ ایماندار ره دوست دَشته بَشِید؛ از خُدا بِترسِید؛ دَ پادشاه اِحترام کُنِید.
18اَی غُلاما، قد اِحترامِ کامِل تابِع بادارای خُو بَشِید، نَه تنها تابِع بادارای نیک و مِهربو، بَلکِه امچُنان تابِع بادارای سختگِیر-و-تُند‌خُوی. 19اگه یگ نفر بخاطرِ وِجدانِ خُداتَرس خُو ناحق رَنج کشِیده دَردها ره تَحَمُل کُنه، اِی قابِلِ تعرِیف-و-تَوصِیف اَسته. 20اگه بخاطرِ کارِ بَد لَت-و-کوب شُنِید و تَحَمُل کُنِید، چی اِفتخار دَره؟ لیکِن اگه بخاطرِ کارِ نیک خُو رَنج بِنگرِید و تَحَمُل کُنِید، اِی کار شُمو دَ پیشِ خُدا قابِلِ تعرِیف-و-تَوصِیف اَسته. 21چُون شُمو بَلدِه امزی کُوی شُدید، چراکه مسیح ام بخاطرِ ازشُمو رَنج-و-عذاب کشِید و بَلدِه شُمو یگ سرمَشق ایشت تا شُمو دَ نَقشِ قَدم های ازُو رفتار کُنِید.
22”اُو هیچ گُناه نَکد،
و هیچ حِیله-و-مَکر دَ دانِ ازُو پَیدا نَشُد.“
23وختِیکه اُو ره دَو-و-دشنام دَد، اُو پس دَو-و-دشنام نَدَد؛ وختِیکه اُو رَنج-و-عذاب کشِید، تهدِید نَکد، بَلکِه خود ره دَمزُو تسلِیم کد که عادِلانه قضاوَت مُونه. 24مسیح خود شی گُناه های مو ره دَ جِسم خُو دَ بَلِه صلِیب بُرد تا مو بَلدِه گُناه ها بُمُری و بَلدِه عدالت-و-نیکی زِندگی کنی؛ دَ وسِیلِه زَخم های ازُو شُمو شَفا پَیدا کدید. 25چُون شُمو رقمِ گوسپندوی بُودِید که سُون گُمراهی مورفت، لیکِن آلی شُمو دَور خورده دَ پیشِ چوپو و نِگاهوانِ جان های خُو اَمَدید.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in