کارَلِ رسولَل 7

گَپَلِ اِستیفان در برابر شورِی یهود

1اوسِه کاهنِ اعظم وَش پُرسی: «مَه ای چییَل راسِه؟»

2اِستیفان گُت: «ای کَکایَل وِ ای بُویَل، وَ مِ گوش کِنیت! خِدِی پُر جلال، زمونی که بُو ایما ابراهیم مِنِه بین النهرین بی وِ نِهِی یِکِه مِنِه حَران زِندِیی کِنِه، خِشَه وَش ظاهر کِه 3وُ وَش فرمایش کِه: "وَ دیارِ خُوت وُ وَ طِی کَسِ کارِت بِزَه وَدَر، وِ بِرَه وَ دیاری که وَت نِشون اییُم."»

4«پَ، وَ دیارِ کَلدانی‌یَل زَه وَدَر وِ مِنِه حَران منزل کِه. بعدَ مُردَنِ بُوش، خدا وِّ نَه بِسی کِه وَ طرفِ ای دیاری که اُمرو مِنِش منزل داریت. 5وا ای حال خدا مِنِه ای دیار هیچ میراثی وَش نَدا حتی وَ قَدِ یِه وَجب زمین؛ امّا وَعدَه دا که ابراهیم وِ بعدَ ابراهیم نَسلِش صاحابِ ای دیار ایابون، هَرچَن که ابراهیم مِنِه او زمون هَنی اولادی نَیاشت. 6خدا وَش فرمایش کِه: "نسلِ تِ مِنِه دیارِ بیگانَه غریب ایابو وِ چارصد سال اونگَلَه ایبَرِن وَ بَردِه‌ای وُ وَشون ظلم ایکِنِن." 7وِ خدا وَش فرمایش کِه: "مِ وَ ای ملت که اینگَل بَردِه‌ایشونَه ایکِنِن، داوَری ایکِنُم، وِ دِنداش، قومِ مو وَ او دیار ایزَنِن وَدَر وِ مِنَه وِیچِه پرستِش ایکِنِن." 8وِ خدا وَ ابراهیم عهدِ ختنَه نَه دا. اوسِه ابراهیم صاحابِ اِسحاق وابی وُ وِّ نَه مِنِه روزِ هشتُم خَتنَه کِه. وِ اِسحاق هَم صاحابِ یعقوب وابی، وِ یعقوب هَم صاحابِ دُوازَه پاتریارک یعنی بُویَلِ قومِ اسرائیل وابی.»

9«وِ بویَلِ ایما وَ حَسودی، یوسِفَ فِرُتِن وَ مصر. امّا خدا بِی یوسُف بی 10وُ وِّ نَه وَ تَمومِ تنگی‌یَلِش نجات دا، وِ وَش حکمت بَخشی وِ مِنِه تییۀ فرعون عزیز کِه، طوری که وِّ نَه فَرمُنرَوایِ مصر وِ رئیسِ دربارِ خُوش کِه.»

11«اوسِه قحطی وِ مِصیبتِ سختی سرتاسرِ مصر وِ کنعانَ گِرُت وِ بُویَل ایما غذا نَجُسِن. 12امّا وختی یعقوب اِشنُفت که مِنِه مصر گندم جُسَه ایابو، بُویَلِ ایما نَه مِنِه سَفرِ اَوَلِشون بِسی کِه وُچو. 13مِنِه سفرِ دِوُم، یوسُف وَ کَکایَلِش آشنایی دا وِ فرعون وَ خانوادۀ یوسُف باخَوَر وابی. 14پَ یوسُف اَمر کِه وِ بِسی کِه وِ بُوش یعقوب وِ تَمومِ اَهلِ‌اَیالِشَه که هَمَشون ری یَک هفتادِ پنج نفر بییِن، خواس تا بیان وُچُو. 15وَ ای ترتیب، یعقوب اومَه وَ مصر وِ هَمُوچِه هَم مُرد، هَم خُوش وِ هَم بُویَلِ ایما؛ 16امّا لَشَلِشونَه وَرگَردَنان وَ منطقۀ شِکیم وِ مِنِه مقبره‌ای که ابراهیم وَ کُرَلِ حَمور بِی پیلِ نقرَه اِسَیَه بی، کِردِن زِرِ گِل.»

17«هَمیطو که زمونِ وَ اَنجوم رَسییَنِ وعدۀ خدا وَ ابراهیم نِزِنگ ایابی، عِدِۀ قومِ ایما هَم مِنِه مصر یِکِلی زیاد ایابی، 18تا یِکِه پادشایی دَ مِنِه مصر وَریسا که یوسِفَ نیشناخت. 19او پادشاه بِی قومِ ایما بِی حیلَه رفتار کِه وُ وَ بُویَلِ ایما مهلی ظلم کِه وِ مجبورِشون کِه تا بَچه‌یَلِ سَوا نَه وِل کِنِن وَدَر تا بِمیرِن.»

20«مِنِه ایطو دوره‌ای بی که موسی وَ دنیا اومَه. وِّ مِنِه نظرِ خدا طفلِ مهلی ملوسی بی. موسی سه ماه مِنِه حونۀ بُوش گَپو وابی. 21وختی که موسی نَه نَهان سَرِ رَه، دُویَرِ فرعون وِّ نَه وَ اولادی گِرُت وِ مِی اولادِ خُوش گَپو کِه. 22وَ ای ترتیب موسی تَمومِ حکمتِ مصری‌یَلَه یای گِرُت وِ مِنِه گفتار وِ کردار دونا وابی.»

23«وختی موسی چِل سالَه وابی، بِی خُوش ایطو فکر کِه، که بِرَه وضعِ حالِ کَکایَلِ اسرائیلیشَه بِوینِه. 24وختی دی مِردی مصری وَ یکی وَ اونگَل ظلم ایکِنِه، پُشتِش وِیسا وِ بِی کُشتَنِ او مِردِ مصری، تَقاصِ وِّ نَه اِسَه. 25موسی گَمون ایکِه کَکایَلِش ایفَمِن که خدا ایخوا وَ دَسِ وِّ اونگَلَه نجات بییِه، امّا اونگَل نَفَمِسِن. 26صَباش، دِ نَفَرَ دی که بِی یَک جَر ایکِردِن، سی‌یِکِه صُلحِشون بییِه گُت: "ای مِردَل، ایشا کَکایِیت، سیچِه بِی یَک جَر ایکِنیت؟"»

27«امّا وِه که وَ هُمسا خُوش زور ایگُت، موسی نَه زَه اوبال وِ گُت: "کی تِنَه وَ ری ایما رئیس وِ قاضی کِردِه؟ 28مَه ایخِی مِنَه هَم بِکِشی، هَموطو که دیگ او مصری نَه کُشتی؟" 29وختی موسی یِنَه اِشنُفت، دَرَت وِ رَت وَ غریبی مِنِه دیارِ مِدیان وِ وُچِه صاحابِ دِتا کِر وابی.»

30«چِل سال بعدَ ای جریان. یِه رو مِنِه بیابون، نِزِنگِ کُو سینا، فرشته‌ای مِنِه بِرازۀ بِتۀ تَش گِرُتَه‌ای وَ موسی ظاهر وابی. 31وَختی موسی یِنَه دی، وَ ای صَنَه حیرت کِه. وختی رَت جِلو تا وَ نِزِنگ سِیل کِنِه، صیایی وَ طرفِ خداوند اومَه کِه: 32" مِ هِسُم خِدِی بُویَلِت، خِدِی ابراهیم، اِسحاق وِ یعقوب." بَیَنِ موسی اُفتا وَ دَکِسَن وِ زَلَه نَکِه سِیل کِنِه.»

33«اوسِه خداوند وَش گُت: "اُرسیتَه وَ پات دَرار، سی‌یِکِه جِیئی که وِیسایی یِی وَ ریش زمینِ مقدّسِه. 34مِ سیاروزی قومِ خِمَه مِنِه مصر دیمِه وِ نالَشونَه اِشنُفتِمِه، وِ اومَمِه دومِن تا اونگَلَه نجات بییُم. ایسِه بیو تا تِنَه بِسی کِنُم وَ مصر."»

35«هَمی موسایی که قومِ ایما وِّ نَه رَد کِردِن وِ وَش گُتِن: "کی تِنَه وَ ری ایما رئیس وِ قاضی کِردِه؟" هَمی مِردَ خدا سیتون وَ عنوانِ رئیس وِ نجات دَهندَه بِسی کِه، وَ دَسِ فرشته‌ای که مِنِه بِتۀ تَش وَش ظاهر وابی. 36ای مِرد هَموِه بی که مِنِه مصر وِ هیبِی دریایِ سرخ وِ هَم مِنِه بیابون چِل سال معجزه‌یَل وِ نشونه‌یَل کِه وِ قومِ ایما نَه وَ مصر آوُرد وَدَر.»

37«هَمی موسی وَ قومِ اسرائیل گُت: "خدا وَ مابینِ کَکایَلِتون، پیغمبری مِی مو سیتون بِسی ایکِنِه." 38هَم هَمی موسی بی که مِنِه بیابون بِی جماعت بی، وِ هَم بِی فرشته‌ای بی که مِنِه کُو سینا باش گَپ زَه، وِ ای فرشتَه بِی بُویَلِ ایما هَم گَپ زَه. موسی کلامِ زندَه نَه گِرُت تا وَ ایما بِرَسونِه.»

39«امّا بُویَلِ ایما زِرِ بارِش نَرَتِن، رَدِش کِردِن وِ اُرزو یِنَه داشتِن تا وَرگَردِن وَ طرفِ مصر. 40اونگَل وَ هارون گُتِن: "سیمون خدایَلی بساز تا نِهِی ایما بِرَن، سی‌یِکِه نُونیم وَ سرِ ای موسی که ایما نَه وَ دیارِ مصر آوُردِه وَدَر، چه اومَیِه!" 41مِنِه او روزَل بی که بُتی وَ شکلِ گویَر ساختِن وِ سیش قُربونی کِردِن وُ وَ افتخارِ ساختۀ دَسِ خِشون جشنی وَپا کِردِن. 42امّا خدا ریشَه وَشون وَرگَردَنا وِ اونگَلَه نَها وَ حالِ خِشون تا سِتارِه‌یَلِ آسمونَه بِپَرَستِن»؛ هَموطو که مِنِه کتابِ پیغمبرل اومَیِه:

«ای خاندانِ اسرائیل، مَه ایشا مِنِه او چِل سال مِنِه بیابون،

سی مِ قربونی وِ پیشکِش آوُردیت؟

43ایشا بِهونِ بُتِ مُلوک وِ ستارۀ خداتون، «رِفانَ» بِی خِتون ایبُردیت.

مجسمه‌یَلی که ایشا سی پرستش ساختیت.

ایسِه مِ ایشا نَه تبعید ایکِنُم وَ اولَتِ بابِل."»

44«بُویَلِ ایما بِهونِ دَه فَرمانَه هَم مِنِه بیابون بِی خِشون داشتِن، او بِهونی که موسی وَ دستورِ خدا طبقِ نمونه‌ای که دییَه بی، ساخت. 45بُویَلِ ایما وَ رَهبَریِ یوشَع، دیارِ کنعانَ وَ مِلَتَلی که خدا دَمِ ریِشون رُندَه بی وَدَر، اِسَن، بِهونِ دَه فَرمانَه بِی خِشون آوُردِن، وِ او بِهون تا زمونِ داوودِ پادشاه وُچِه مُند. 46داوود موردِ لطفِ خدا قرار گِرُت وُ وَ خدا خواس کِه حونَه‌ای سی خِدِی یعقوب بسازِه. 47امّا سِلِیمون بی که سی خدا حونه‌ای ساخت.»

48«هَرچَن که او متعال مِنِه حونه‌یَلِ ساختَه وابی‌یَه وَ دَسِ بَشَر منزل نیکِنِه، هَموطو که اِشعیایِ پییغمبر ایگُ:

49"خداوند فرمایش ایکِنِه:

آسمون تختِ پادشاییِ مِنِه وِ زمین کُرسیِ زِرِ پام!

چه حونه‌ای سی مِ بنا ایکِنیت،

وِ جِی استراحَتُم کوچِنِه؟

50مِی دَسِ مِ تَمومِ اینگَلَه نَساخته؟"»

51«ای قومِ یاغی وِ ای کَسَلی که دِلتون وِ گوشِتون ختنَه نَوابی‌یِه! ایشا هَمیشَه در برابر روح‌القدس سَرسختی ایکِنیت هَموطو که بُویَلِتون ایکِردِن ایشا هَم ایکِنیت. 52کویَکی وَ پیغمبرَلِه که وَ دَسِ بُویَلِ ایشا عذاب نَدییَه بو؟ اونگَل حتی پیغمبرَلی نَه که اومَیَنِ او مِردِ صالِحَه پیشگویی کِردَه بییِن، کُشتِن؛ وِ ایسِه ایشا تسلیم کنندَه وِ قاتلِ خِش وابیئیتِه، 53ایشایی که شریعتَه که وَ واسطۀ فرشته‌یَل وَتون دایَه وابی گِرُتیت، امّا وَش اطاعت نَکِردیت.»

سنگسار وابی‌یَنِ اِستیفان

54اونگَل وختی ای گَپَلَه اِشنُفتِن، سخت تَش گِرُتِن، طوری که دِندونَلِشونَه وَ یَک ایساوَنان. 55امّا اِستیفان پُر وَ روح‌القدس تییَه دُت وَ آسمون، جلالِ خدا نَه دی وِ عیسی نَه که وَ دَسِ راسِ خدا وِیسایَه بی. 56اوسِه گُت: «هَمیسِه آسمونَه ایبینُم که واز وابی‌یِه وِ کِرِ انسانَه ایبینُم که وَ دَسِ راسِ خدا وِیسایَه.»

57امّا اونگَل گوشَلِشونَه گِرُتِن، وِ تا تَرِسِن قیره زَن وِ هَمَشون بِی یَک حملَه کِردِن وَ طرفِ اِستیفان 58وُ وِّ نَه سُرنان وَ شهر بُردِن وَدَر، سنگسارِش کِردِن. اوسِه اونگَلی که شهادت دایَه بییِن جومه‌یَلِشونَه نَهان طِی پایَلِ جَوونی وَ نومِ شائول.

59وختی اِستیفانَ سنگسار ایکِردِن، وِّ دعا کِه، گُت: «ای عیسِی خداوند، روحِ مِنَه قبول کُ!» 60اوسِه زونی زَه وِ بِی صییِی بلند گُت: «خداوندا، ای گِناهَ وَ پاشون مَنِه.» یِنَه گُت وِ مِنِه خداوند خُوسی.

Currently Selected:

کارَلِ رسولَل 7: SLB

Highlight

Copy