ယောဟန် 20
20
အသက်ပြန်ရှင်တော်မူခြင်း
1ရက်သတ္တပတ်၏ပထမနေ့ဖြစ်သည့် တနင်္ဂနွေနေ့နံနက်စောစောတွင် မာဂဒလမြို့သူမာရိသည် မှောင်နေသေးသည့်အချိန်၌ သင်္ချိုင်းဂူသို့ရောက်လာရာ ကျောက်တုံးကြီးအား ဂူဝမှ ဖယ်ရှားထားပြီးဖြစ်နေသည်ကို မြင်ရလေ၏။ 2ဤသို့နှင့် သူမသည် ရှိမုန်ပေတရုနှင့် ကိုယ်တော်ယေရှုချစ်ခင်တော်မူသော အခြားတပည့်တော်တို့ထံသို့ ပြေးသွား၍ “ကိုယ်တော့်အား သင်္ချိုင်းဂူထဲမှ သူတို့ယူဆောင်သွားပြီး အဘယ်မှာထားလိုက်ကြသည်ကို မသိပါ” ဟုဆိုလေ၏။
3ထိုအခါ ပေတရုနှင့် ထိုအခြားတပည့်တော်တို့သည်လည်း သင်္ချိုင်းဂူသို့ လိုက်သွားကြ၏။ 4သူတို့နှစ်ဦးစလုံးသည် အတူတကွပြေးသွားကြသော်လည်း အခြားတပည့်တော်သည် ပေတရုထက် လျင်မြန်စွာပြေး၍ သင်္ချိုင်းတော်သို့ ဦးစွာအလျင်ရောက်သဖြင့် 5ငုံ့ကြည့်လိုက်ရာ ပိတ်ထည်များကိုသာ မြင်ရလေ၏။ သို့သော် သူသည် အထဲသို့မဝင်သေးဘဲ နေလေ၏။ 6ထိုအခါ နောက်မှလိုက်လာသော ရှိမုန်ပေတရုသည်လည်း ရောက်လာ၍ သင်္ချိုင်းဂူထဲသို့ တည့်မတ်စွာဝင်သွားပြီးလျှင် ပိတ်ထည်များရှိနေသည်ကိုလည်းကောင်း 7ကိုယ်တော်ယေရှု၏ဦးခေါင်းတော်ကို ပတ်စည်းထားသောပဝါသည် ပိတ်ထည်များနှင့်အတူမရှိဘဲ တစ်နေရာတွင် သီးခြားလိပ်ထားသည်ကိုလည်းကောင်း မြင်လေ၏။ 8ထိုအခါ သင်္ချိုင်းတော်သို့ အရင်ရောက်သော အခြားသောတပည့်တော်သည်လည်း ဝင်လာ၍မြင်လေသဖြင့် ယုံကြည်လေ၏။ 9သူတို့သည် ကျမ်းစာတွင်ပါရှိသည့် ကိုယ်တော်သည် သေရာမှပြန်လည်ရှင်သန်မည် ဟူသောကျမ်းချက်ကို နားမလည်ကြသေးပေ။ 10ထို့နောက် တပည့်တော်တို့သည် မိမိတို့နေထိုင်ရာအရပ်သို့ အသီးသီးပြန်သွားကြလေ၏။
မာဂဒလမြို့သူမာရိကို ကိုယ်ထင်ပြတော်မူခြင်း
11ထို့နောက် မာဂဒလမြို့သူမာရိသည် သင်္ချိုင်းဂူ၏အပြင်ဘက်တွင်ရပ်လျက် ငိုကြွေးနေလေသည်။ သူမသည်ထိုသို့ငိုကြွေးလျက် သင်္ချိုင်းဂူအတွင်းသို့ ငုံ့ကြည့်လေရာ 12ကိုယ်တော်ယေရှု၏အလောင်းတော် လဲလျောင်းခဲ့ရာနေရာတွင် အဖြူရောင်အဝတ်များဝတ်ထားသည့်နတ်ဒေဝါနှစ်ပါးသည် ပေါ်လာ၍ တစ်ပါးသည် ခေါင်းရင်း၌ထိုင်နေပြီး နောက်တစ်ပါးသည် ခြေရင်း၌ထိုင်နေသည်ကို တွေ့မြင်လေ၏။
13ထိုနတ်ဒေဝါတို့က သူမအား “အမျိုးသမီး၊ သင်သည် အဘယ်ကြောင့် ငိုကြွေးနေသနည်း” ဟုမေးသဖြင့်
မာရိသည် “အကျွန်ုပ်၏အရှင်ကို သူတို့ယူသွားကြပြီး အဘယ်မှာထားကြသည်ကို မသိပါ” ဟုဖြေလေသည်။ 14သူမသည် ထိုသို့ဆိုပြီးလျှင် နောက်သို့လှည့်ကြည့်လေရာ လူတစ်ဦးရပ်လျက်ရှိသည်ကို မြင်သော်လည်း ထိုသူသည် ကိုယ်တော်ယေရှုဖြစ်သည်ကို သတိမမူမိခဲ့ပေ။
15ကိုယ်တော်သည် သူမအား “အမျိုးသမီး၊ အဘယ်ကြောင့်ငိုကြွေးနေသနည်း။ အသင်မည်သူ့ကို ရှာနေသနည်း” ဟုမေးတော်မူ၏။
မာရိသည် ကိုယ်တော်အား ထိုအရပ်ရှိဥယျာဉ်မှူးဖြစ်သည်ဟုထင်မှတ်လျက် “ဆရာ၊ သင်သည် ကိုယ်တော်ယေရှုကို ယူသွားခဲ့လျှင် အဘယ်မှာထားသည်ကို အကျွန်ုပ်ကို ပြောပါလော့။ သူ့ကို အကျွန်ုပ်အဝေးသို့ ရွှေ့သွားပါမည်” ဟုဆိုသဖြင့်
16ကိုယ်တော်သည် သူမအား “မာရိ” ဟုခေါ်တော်မူ၏။
သူမသည်လည်း ကိုယ်တော့်ဖက်သို့လှည့်၍ ဟေဗြဲဘာသာစကားဖြင့် “ရဗ္ဗုနိ” ဟုထူးလေ၏။ ရဗ္ဗုနိ၏အဓိပ္ပါယ်မှာ ဆရာဟူ၍ဖြစ်၏။
17ထိုအခါ ကိုယ်တော်သည် “ငါသည် ခမည်းတော်ထံသို့ မတက်သွားရသေးသဖြင့် ငါ့ထံ၌ မနေနှင့်ဦး။ ထိုအစား ငါ့ညီအစ်ကိုတို့ထံသွား၍ သူတို့အား ‘ငါသည် ငါ့ခမည်းတော်တည်းဟူသော သင်တို့ခမည်းတော်၊ ငါ့ဘုရားရှင်တည်းဟူသော သင်တို့၏ဘုရားရှင်ထံသို့ ငါတက်သွားတော့မည်’ ဟုပြောပြလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
18မာဂဒလမြို့သူမာရိသည်လည်း တပည့်တော်များထံသို့သွား၍ “အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော့်ကို တွေ့မြင်ခဲ့ရပြီ” ဟုပြောပြီးလျှင် သူမအား ကိုယ်တော်မိန့်တော်မူခဲ့သည်များကို ပြောပြလေ၏။
တပည့်တော်တို့ကို ကိုယ်ထင်ပြတော်မူခြင်း
19ရက်သတ္တပတ်၏ပထမဆုံးနေ့ဖြစ်သော ထိုနေ့ညနေခင်းတွင် ကိုယ်တော်၏တပည့်တော်များသည် အိမ်တစ်အိမ်၌ အတူတကွရှိနေလေသည်။ သူတို့သည် ဂျူးလူမျိုးအကြီးအကဲတို့ကို ကြောက်ကြသောကြောင့် အိမ်တံခါးများကို သော့ခတ်ထားကြလေသည်။ ထိုအခါ ကိုယ်တော်ယေရှုသည် ကြွတော်မူလာပြီး သူတို့၏အလည်၌ရပ်လျက် “သင်တို့၌ ငြိမ်းချမ်းခြင်းရှိပါစေ“ ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 20ထိုသို့မိန့်တော်မူပြီးနောက် ကိုယ်တော်သည် သူ၏လက်တော်နှင့် နံဘေးတော်တို့ကို သူတို့အား ပြတော်မူ၏။ တပည့်တော်တို့သည်လည်း ကိုယ်တော်ကို မြင်ကြရသဖြင့် ဝမ်းမြောက်ရွှင်လန်းကြလေ၏။
21တဖန် ကိုယ်တော်သည် “သင်တို့၌ ငြိမ်းချမ်းခြင်းရှိပါစေ။ ငါ့ခမည်းတော်သည် ငါ့ကိုစေလွှတ်တော်မူသကဲ့သို့ သင်တို့ကိုလည်း ငါစေလွှတ်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 22ထိုသို့မိန့်တော်မူပြီးနောက် ကိုယ်တော်သည် ထိုသူတို့အား မန်းမှုတ်၍ “ဉာဏ်အလင်းတော်ကို ခံယူကြတော့။ 23တစ်ပါးသူ၏အပြစ်ကို သင်တို့ခွှင့်လွှတ်လျှင် ထိုသူသည် အပြစ်ခွင့်လွှတ်ခြင်းကို ခံရ၏။ တစ်ပါးသူ၏အပြစ်ကို သင်တို့ခွင့်မလွှတ်လျှင် ထိုအပြစ်များသည် သူ၌တည်နေလျက် ခွင့်လွှတ်ခြင်းကိုမခံရ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ယေရှုနှင့် သောမ
24တပည့်တော်တစ်ဆယ့်နှစ်ဦးတို့ထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်ပြီး ဒိဒုမု#20:24 အမြွှာပူး ဟုအဓိပ္ပါယ်ရှိသည်။ ဟုလည်းခေါ်သည့် သောမကား ကိုယ်တော်ယေရှုကြွလာတော်မူသောအချိန်တွင် သူတို့နှင့်အတူမရှိခဲ့ချေ။ 25သို့ဖြစ်၍ အခြားသောတပည့်တော်တို့သည် သောမအား “ငါတို့သည် ကိုယ်တော်ကို မြင်ကြရပြီ” ဟုဆိုကြ၏။
သို့သော် သောမသည် “ငါသည်ကား ကိုယ်တော်၏လက်၌ သံရိုက်ရာကို မမြင်၊ ထိုသံရိုက်ရာသို့ ငါ့လက်ညှိုးဖြင့်မစမ်း၊ နံဘေးတော်ကိုလည်း ငါလက်ဖြင့် မထိုးသွင်းကြည့်ရလျှင် မည်သည့်အခါမျှ ယုံမည်မဟုတ်” ဟုဆိုလေ၏။
26ထို့နောက် တစ်ပတ်အကြာတွင် တပည့်တော်တို့သည် အိမ်ထဲတွင် အတူရှိနေကြပြီး သောမသည်လည်း သူတို့နှင့်အတူရှိနေ၏။ တံခါးများကို သော့ခတ်ထားသော်လည်း ကိုယ်တော်ယေရှုသည် ရောက်လာ၍ သူတို့အလယ်၌ ရပ်တော်မူပြီးလျှင် “သင်တို့၌ ငြိမ်းချမ်းခြင်းရှိပါစေ“ ဟု မိန့်တော်မူ၏။ 27ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် သောမအား “သင့်လက်ညှိုးဖြင့် ငါ့လက်ကို တို့ကြည့်လော့။ လက်ကိုလည်း ဆန့်၍ ငါ့နံဘေးထဲသို့ စမ်းကြည့်လော့။ သံသယတို့ကို ဖယ်ရှား၍ ယုံကြည်လော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
28ထိုအခါ သောမသည်လည်း “ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်၏အရှင်၊ အကျွန်ုပ်၏ဘုရားရှင်ဖြစ်ပါ၏” ဟုပြန်လျှောက်လေ၏။
29ကိုယ်တော်သည်လည်း “သင်သည် ငါ့ကို မြင်ရသဖြင့် ယုံကြည်ခြင်းဖြစ်၏။ မြင်တွေ့ရခြင်းမရှိပါဘဲ ငါ့ကိုယုံကြည်ကြသောသူတို့သည် မင်္ဂလာရှိပါပေ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ဤကျမ်း၏ရည်ရွယ်ချက်
30ကိုယ်တော်ယေရှုသည် ဤကျမ်းစာတွင် မရေးထားသော အခြားအံ့ဖွယ်အမှုများစွာကိုလည်း တပည့်တော်တို့၏ရှေ့တွင် လုပ်ဆောင်ပြခဲ့၏။ 31သို့သော် ကိုယ်တော်ယေရှုသည် ဘုရားရှင်၏သားတော်၊ မေရှိယဖြစ်ကြောင်းကို သင်တို့ယုံကြည်ကြရန်နှင့် ထိုသို့ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ကိုယ်တော်၏နာမတော်အားဖြင့် အသက်ကိုရရှိကြရန် ဤအကြောင်းအရာများကို ရေးသားထားခြင်းဖြစ်၏။
Currently Selected:
ယောဟန် 20: TPV-RV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
This translation of the TPV-RV is © 2024 by DMS-Dhamma Mate Swe Association. It may not be reproduced in whole or in part in any form or by any means without the prior written permission of DMS-Dhamma Mate Swe Association.
