ΨΑΛΜΟΙ 77 [76]
77 [76]
Μέσα στη θλίψη αναθυμάμαι τα θαυμαστά σου έργα
1Για τον πρωτοψάλτη· όπως ο Ιεδουθούν.#Ιεδουθούν. Βλ. υποσ. εις Ψλ. 39:1. Ψαλμός του Ασάφ.
2Φωνάζω στο Θεό και κράζω·
φωνάζω στο Θεό και θα μ’ ακούσει.
3Στης θλίψης μου τη μέρα ζήτησα τον Κύριο·
τη νύχτα ήταν τα χέρια μου απλωμένα
και δεν κουράστηκαν·
αρνήθηκε η ψυχή μου να παρηγορηθεί.
4Θυμάμαι το Θεό κι αναστενάζω·
σκέφτομαι και λιγοψυχώ.
(Διάψαλμα)
5Κράτησες άγρυπνα των ματιών μου τα βλέφαρα·
αναστατώθηκα και να μιλήσω δεν μπορώ.
6Μέρες στοχάστηκα παλιές,
αιώνες, χρόνια·
7θυμήθηκα και συλλογίστηκα,
μέσα στη νύχτα αναρωτιόμουν
και σκεφτόμουνα:
8Αιώνια θα μας απορρίπτει ο Κύριος;
δε θα μας είναι πια ευνοϊκός;
9Σταμάτησε για πάντα η αγάπη του
ή έληξε η επαγγελία του για όλες τις γενιές;
10Λησμόνησε τους οικτιρμούς του ο Θεός;
Απάνω στην οργή του
μήπως τα σπλάχνα του έκλεισε;
(Διάψαλμα)
11Κι είπα: «Αυτό είναι το πλήγμα μου:
πως άλλαξε η εύνοια του Υψίστου».
12Αναπολώ τ’ αξιοθαύμαστά σου έργα, Κύριε,
αναθυμάμαι από παλιά τα θαύματά σου.
13Στοχάζομαι όλα τα έργα σου·
και μελετώ τ’ ανδραγαθήματά σου.
14Θεέ,
άγια είναι η κάθε σου ενέργεια·
ποιος Θεός είναι μέγας σαν το Θεό μας;
15Εσύ ’σαι ο Θεός που κάνεις θαύματα·
γνώρισαν οι λαοί τη δύναμή σου.
16Με την ισχύ σου το λαό σου λύτρωσες·
τους απογόνους του Ιακώβ και του Ιωσήφ.
(Διάψαλμα)
17Σε είδαν τα νερά, Θεέ,
τα νερά σε είδαν και φοβήθηκαν
κι οι άβυσσοι ταράχτηκαν.
18Κατακλυσμός νερών απ’ τα πυκνά τα σύννεφα,
βροντή έδωσαν τα νέφη
κι οι αστραπές σου σκόρπισαν παντού.
19Η φωνή της βροντής σου
μες στον ανεμοστρόβιλο·
φώτισαν οι αστραπές την οικουμένη,
κλονίζεται και τρέμει η γη.
20Μέσ’ απ’ τη θάλασσα είναι ο δρόμος σου,
τα μονοπάτια σου στην πλημμύρα·
αλλά τα ίχνη σου δε φάνηκαν.
21Οδήγησες καθώς κοπάδι το λαό σου
με του Μωυσή το χέρι και του Ααρών.
Currently Selected:
ΨΑΛΜΟΙ 77 [76]: TGVD
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.