උත්පත්ති 43:15-28

එබැවින් ඒ මිනිස්සු එම ත්‍යාග ද දෙගුණයක් මුදල් ද ගෙන, බෙන්යමින් ද කැටිව, ඊජිප්තුව බලා ගියාහු, යෝසෙප් ඉදිරියේ පෙනී සිටියහ. ඔවුන් සමඟ බෙන්යමින් ද සිටිනු දුටු යෝසෙප්, තම නිවසේ බාරකරුට කතා කොට, “මේ මිනිසුන් ගෙතුළට ගෙන යන්න. සතකු මස්කර පිළියෙල කරන්න. දහවලේ මොවුන් මා සමඟ අහර ගත යුතු යැ” යි කීවේ ය. ඒ මිනිසා, තමාට යෝසෙප් කී ලෙස කටයුතු කරමින්, යෝසෙප්ගේ ගෙදරට ඔවුන් ගෙන ගියේ ය. යෝසෙප්ගේ ගෙතුළට තමන් ගෙන යනු ලැබූ කල, ඒ මිනිස්සු තැති ගත්හ. “අප මෙහි ගෙනෙනු ලැබ ඇත්තේ, මුල් වතාවේ අපේ ගෝණිවලට ආපසු දමා තිබූ මුදල් නිසා ය. අපට පහර දී, අප යටත් කර ගෙන, වහලුන් කොට අප අල්ලා, අපේ බූරුවන් ද ගන්නට ඔහුට වුවමනා වී ඇති නිසා” යි ඔවුහු සිතූහ. එබැවින් ඔවුහු යෝසෙප්ගේ ගෘහ-බාරකරු වෙත, ගේ දොරකඩට අවුත්, ඔහු ඇමතූහ. “ස්වාමිනි, ඇත්තෙන් ම පළමුවර අප මෙහි ආවේ, ආහාර මිලයට ගන්නයි. එහෙත් රෑ නැවතුම් පොළට ඇවිත්, අපේ ගෝණි ලිහූ කල, අප එකිනෙකාගේ මුදල්, ඒ මුදලේ සම්පූර්ණ කිරුම් බරට අපේ ගෝණි කටේ තිබුණා; එබැවින් අප ඒවා ආපසු ගෙනැවිත් තියෙනවා. ඒ හැර, ආහාර මිල දී ගැනීමට අමතර මුදල් ද අප ගෙනවුත් තියෙනවා. අපේ මුදල් අපේ ගෝණිවලට දැම්මේ කවුරුදැයි අප දන්නේ නැත.” එවිට ඔහු, “නුඹලාට සාමය වේවා! භය වෙන්න එපා; ඔබේ දෙවියන්වහන්සේ, ඔබේ පියාගේ දෙවියන්වහන්සේ ඔබේ ගෝණි තුළ ඔබට ධනයක් දී තිබේ. ඔබේ මුදල් මට ලැබුණා” යි කීවේ ය. ඉන්පසු ඔහු සිමියොන් ද ඔවුන් වෙත පැමිණ වී ය. ඉන්පසු ඔහු යෝසෙප්ගේ නිවස තුළට ඒ මිනිසුන් කැඳවා, ඔවුන්ගේ පා දෝවනයට දිය සැපයී ය. ඔවුන්ගේ බූරුවනට පිදුරු ද දුන්නේ ය. එහිදී තමන් ආහාර ගැනීමට නියමිත වග ඇසූ ඔවුහු, මද්දහනේ පැමිණෙන යෝසෙප්ට, ඔවුන්ගේ ත්‍යාග, පිළියෙල කළහ. යෝසෙප් නිවසට ආ කල, ඔවුහු ගෙතුළට ගෙනවුත් තිබූ තෑගි ඔහුට පිළිගන්වා, බිමට නැමී, ඔහුට වැඳ, ආචාර කළහ. ඔවුන්ගේ සුව දුක් විමසූ ඔහු, “ඔබ මට පැවසූ ඔබේ වියපත් පියාට කොහොම ද? ඔහු තවමත් ජීවත් වේ දැ?” යි ඇසී ය. ඔවුහු පිළිතුරු දෙමින්, “ඔබගේ සේවක, අපගේ පියා තවමත් ජීවත් ව, සුවෙන් සිටිනවා” කියා, හිස් බිමට නවා, ප්‍රණාමය දැක්වූහ.