Kiedy spoglądam na Twe niebiosa, dzieło Twych palców; księżyc oraz gwiazdy, które ustanowiłeś; pytam:
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz i Syn Człowieka, że go wypatrujesz?
Bo na krótko uczyniłeś go mniejszym od bogów; uwieńczyłeś go chwałą i blaskiem.
Ustanowiłeś go władcą nad dziełami Twych rąk, wszystko poddałeś pod jego stopy.
Trzody, wszelkie bydło, jak i dzikie zwierzęta;
ptactwo nieba i ryby morza; wszystko, co ciągnie po morskich drogach.