Luk 23
23
Jisas Pailat muhni yakat kiuna kidika
(Mt 27:1-2,11-14; Mk 15:1-5; Jn 18:28-38)
1Bitik yaklauwi Jisas kidika Pailat muhni yakat duwi uinadai. 2Witing muhni yakat aput yulwi yulni yayakna dai:
—Adika alni laih mayang manekisan pasyakat di dudutni yamwakat kaltalnayangna. King tanit nuhni yakat tunan minit lautas atniknaki ti, dawak baisa kidika minityakat yulwi witing laih Mesías, king kidika.
3Pailat yaklau kalyulwi dakana:
—¿Manyah Ju balna kingnina?
Witing yaklau nangnitlana:
—Man lawa yulnaman.
4Bahang Pailat yaklau sumalyang balna taninatuna yakat dawak muih balna yakat bik aput diyulna:
—Adika alni akat dutni as bik yaktasyang pāt yakat kalruhmna atnik.
5Kaunah witingna laih baisa baisa parasni yuyulna dai:
—Witing sumalwa kidika karak tawan muihni balna bitik kiri yaklalauwi. Galilea yakat tunan bahna dai dawak waralaih Judea akat yamwi.
Jisas laih Herod muhni yakat kiuna kidika
6Pailat laih kidika yulni dakawi yulwi dakana dai kidika alni kidika Galilea kaupakdai pa. 7Dawak Galilea kaupak ki kalatwi kalyuyulna mani kat, Galilea kabamintni kayang Herod yakat sihpamna dai, kidika mani balna yakat Herod laih Jerusalén yakat sakdai. 8Herod laih Jisas yakat kaltalwi alasna palni kalahna dai, kat ma mahni palni kaltalnin dukih kalana dai, bahang witing yulni yuyulwakat dakana dai dawak di taldas dini as yamwakat talnin kulna dai. 9Yul mahni kalyulwi dakana dai, kaunah Jisas laih di as bik nangnitlawasdai. 10Kidika yakat sumalyang balna taninatuna balna dawak lā sumalniyang balna bik bangdai, witingna laih wat wat yulni yayakna dai. 11Bahang Herod witing solnidado balna karak kalpakwi dutni kalyayamna dai, dawak witing yakat sarahni kaltalwi asna yamni kat ahana dai, sihm king kapat. Usnit kat Herod yaklau watwi Pailat yakat tingni yakat sihna dai. 12Kidika mani laih Pailat dawi Herod karak kaltalyang yamni kalalahna dai, muhnilau laih biri biri kalwaihla dai.
Jisas daunin lani yayamna kidika
(Mt 27:15-26; Mk 15:6-15; Jn 18:38-19:16)
13Pailat laih sumalyang balna taninatuna balna, lā tunan muihni balna dawak tawan muihni balna yakat bik uduhna, 14dawak aput diyulna:
—Witing yaklau yamwakat tawan muihni balna kulninna sat sat kukulwi ti adika alni yang akat duaita yanamana; kaunah yang lawik manna muhmana yakat kalyultik dakanayang dawak witing dutni as bik yaktasyang manna lawa yulni yaktamana kidika kaupak. 15Herod kat bik adika alni dutni as bik yakwaski, kidika yulni nawatwi maisihna. Talnauh, di dutni as bik yamwaski īna atnin. 16Wah kalaki ki dawak usnit kat pri kaldaki ki.#23.16 Ting ulna balna as as yakat laih aput minitlalakwi S.d. 17: Kasnin alasnina mani yakat, Pailat yaklau muih balna yamni talninna kidika yamnindai silak muihni as yakat pri kaldawi.
18Kaunah witingna bitik papatni sarahwi aput yuyulna:
—¡Mayang kidika muihni talnin dukih mayawaski! ¡Barrabás kidika laihta yakta mayatah!
19Adika muihni Barrabás laih tawan nuhni yakat muih muhni yaklauwi muih ina dai kidika yulni silak yakat ahana dai. 20Pailat witing Jisas yakat laihwi yaknin dukih kalana dai kidika, watwi yuldibauna dai; 21kaunah witingna laih baisa parasni sararahna dai:
—¡Pan prihni yakat ilta patah! ¡Pan prihni yakat ilta patah!
22Pailat yaklau wat bās yakat diyulna:
—Bahang ¿ais dutni yamnayah? Yang witing dutni as bik yaktasyang īna atnin. Wah kalatik usnit kat kallaihtik yakki ki.
23Kaunah witingna laih wat wat yuyulwadai pan prihni yakat ilwi pana atnin; bahang wat mahni sarahwi kat dukih diawadai kidika kaput dudunadai. 24Pailat laih kulnin aslah duna dai witingna kalyuyulwa kaput yamna atnin; 25kaput bahang witingna walwi yayakna dai kidika muihni yakat kallaihwi yakna dai, muih al as muih niningkauh yaklauwi muih ina dai kidika, dawak Jisas yakat laih witingna yuyulwa kaput kalyamna dai.
Jisas laih pan prihni yakat ilwi papana kidika
(Mt 27:32-44; Mk 15:21-32; Jn 19:17-27)
26Jisas laih pan prihni yakat ilwi pana duwi uina mani kat, Cirene kaupak al as ayangni Saiman kidika lalaihna dai, witing laih di dahnin pāni kaupak kaiwalikdai, dawak papakwakat pan prihni kidika trukwi duwi kiunadai Jisas dangnit yakat.
27Muih mahni dawak yayal bik mahni kulninna bukwakat kaidi sarahwi usnit uiwi uiwadai. 28Kaunah Jisas ditalwi aput diyulna:
—Jerusalén yayalni balna, yang yulki kakaidinih, kaunah manna yulmana dawak walamanabis balna yulnina aidanauh. 29Kat aput yulnin mani balna kaiwarangki: ‘Angdika muihni yayal balna walabis duninna sip awas kidika, walabis duduwasdai kidika balna dawak walabis mumuhwasdai kidika balna bik kulninna alasna isningnalak karang.’ 30Bahang muih balna kidika laih asang balna yakat aput yuyulwarang: ‘¡Yangna mikitna yakat buktanauh!’, dawak asang wakakahrni balna yakat laih yuyulwarang: ‘¡Yanamaltah!’#Os 10:8; Rib 6:16. 31Kat pan sangka balna yakauna aput yayamwakat, ¿pan dauna kidika laih ais as yayamwas karangyah?
32Dutni yamyang muihni balna bik bu duwi uinadai Jisas yaihnit yakat ilwi pana atnin. 33Pa as ayangni muih tunan wakalni kidika yakat uiwi kakana mani kat, Jisas kidika dawak dutni yamyang muihni balna bu dai kidika bik pan prihni yakat ilwi papana dai, as kidika laih tingnipal niningyakat dawak ūk kidika laih wadahni niningyakat ilwi papana dai. 34[Jisas yaklau yulna: “Papangki dutnina datangkat diswang, kat witingna di yayamwa kidika amanglalawas ki.”]#23.34 Corchete balna paskau kidika laih ting ulna balna as as yakat diski.
Dawak soldado balna kidika laih suerte ruruhmna dai witingna pasyakat Jisas prakni kidika biswi duna atnin yulni.#Sal 22:18. 35Muih balna kidika laih kidika yakat talwabangdai; dawak lā tunan muihni balna kat bik witing yakat sarahni kalyuyulwadai, aput yulwinah:
—Muih ūk balna yakat laih dilaihwi yakna; waralaih witing alas kallaihwi yakwang, rahm witing kidika Mesías Papang kaupak kalwalwi yakna kat.
36Soldado balna kidika bik Jisas yakat sarahni kaltatalwadai. Yaihnit yakat uiwi wain sapahni bayayahwadai, 37aput kalyulwinah:
—¡Man kidika rahm Ju balna kingnina man kat, man alas kallaihta yaktah!
38Dawak tunan yakat ulwi pana kidika laih, aput yulwadai:#23.38 Ting ulna balna as as yakat laih aput minitlalakwi: grik kau, latín dawak hibru kau bik. “Adika ki Ju balna kingnina.”
39Dutni yamyang muihni balna ilwi alalahna duldai kidika kaupak as Jisas niningkauh aput yulwadai:
—¡Man kidika rahm Mesías man kat, man alas kallaihta yaktah dawak yangna yakat bik yanalaihta yaktah!
40Kaunah ūk kidika yaklau witing kaltalyang yamni muihni yakat bilna dai, aput kalyulwinah:
—¿Man laih Papang yamanidutasmahn, man laih sihm kidika wahni dinityakat sakman kidika? 41Mayang laih rahm wauhnin bahang wauhdi, kat mayang laih dutni yamnamayang kidika yulni la kat minitlaudi; kaunah adika alni laih di as bik dutni yamwasdai.
42Usnit kat baisa minitlakwi yulna:
—Jisas, yang yulki ismangkatma king āwama mani kat.
43Jisas yaklau nangnitlana:
—Barangni mayultayang warmani yang karak awama paradais yakat.
Jisas dauna kidika
(Mt 27:45-56; Mk 15:33-41; Jn 19:28-30)
44Ma tunak kaupak ma ulah awar bās kat, sau bitik kidika puksani lakna dai. 45Ma kidika laih yaringni dis danadai, dawak makat yulnin ūni asnina#Ex 26:31-33; 2 Cr 3:14. kidika laih papustihr biswi kalahna dai. 46Jisas laih parasni sarahwi aput yulna dai:
—¡Papangki, man tingma yakat yang spiritki kidika ātayang!#Sal 31:5; Ap.w 7:59.
Dawak kidika yulwi dauna dai.
47Roman kaupak kalbauyang balna taninatuna kidika witing di kalahna kidika talna mani kat, Papang yakat ayangni nuhni yamni aput yulna dai:
—Rahm palni adika alni laih di dutni yamwasdai.
48Muih mahni kidika yakat bangdai kidika witingna di kalahna kidika talwi pasnina bauwīnah nawatwi uinadai. 49Jisas karak kaltalyang muihni balna bitik dawak yayal balna Galilea#Lc 8:2-3. kaupak usnit uiwi uinadai kidika laih, nai kaupak watwi talwabangdai, di balna kalahwa kidika.
Jisas sau ū yakat nununa kidika
(Mt 27:57-61; Mk 15:42-47; Jn 19:38-42)
50-51Muih al as yamni la kat as sakdai ayangni laih José, witing laih Judea tawanni as Arimatea kaupakdai. Witing laih Ju muihni lā tunan muihni balna kidika kaupak as dai. Adika alni José witing Papang kingni lani tahawadai kidika dawak la tunan muihni balna yaklau di yayamna yakat yamni talwasdai kidika, 52Pailat yakat kaltalna kiunadai dawak Jisas muihninuh kidika kalana atnin kalyulna dai. 53Pan prihni kaupak lakna usnit kat, linin asnina dangrina as kau tulwi duwi kipala minityakat pa sulihni as kuhrna kat kidika yakat āna dai, kidika pāni laih baisa muih as bik nunuwasdai. 54Kidika mani laih ridi yamnin mani dai yakurupdinin mani#23.54 Yakurupdinin mani: kidika laih yulwi satadi. tunan bahnin manahdai kidika.
55Galilea kaupak yayal balna Jisas yakat usnit uhuina dai kidika laih, uiwi sau ū kidika tatalna dai, dawak Jisas muihninuh amput ahana dai kidika bik yamni lakwi tatalna dai. 56Ūnina yakat nawatwi uina mani kat, kahnin dini walalapni balna kidika ridi yayamnadai.
Jisas sau ū kaupak yaklauna kidika
(Mt 28:1-10; Mk 16:1-8; Jn 20:1-10)
Yayal balna kidika laih yakurupdinin mani yakat yakururupdana dai, la yakat yulwa kaput,#Ex 20:10; Dt 5:14.
Currently Selected:
Luk 23: SUMU
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Biblia Sumo
Texto © Sociedad Bíblica de Nicaragua 1998
Lucas 23
23
Jesús y Pilato
(Mt 27.1-2,11-14; Mc 15.1-5; Jn 18.28-38)
1Luego, todos los de la Junta Suprema se pusieron de pie y llevaron a Jesús ante Pilato, el gobernador romano. 2Cuando llegaron, comenzaron a acusar a Jesús y dijeron:
—Señor gobernador, encontramos a este hombre alborotando al pueblo para que se rebele contra Roma. Dice que no debemos pagar impuestos al emperador, y que él es el Mesías. Es decir, se cree rey.
3Pilato le preguntó a Jesús:
—¿De verdad eres el rey de los judíos?
Jesús respondió:
—Tú lo dices.
4Entonces Pilato les dijo a los sacerdotes principales y a la gente que se había reunido:
—No hay ninguna razón para condenar a este hombre.
5Pero los acusadores insistieron:
—Con sus enseñanzas está alborotando al pueblo. Lo ha hecho en toda la región de Judea. Comenzó en la región de Galilea y ahora ha llegado aquí.
6Cuando Pilato oyó eso, les preguntó si Jesús era de Galilea. 7Ellos dijeron que sí, por lo que Pilato se dio cuenta de que Jesús debía ser juzgado por Herodes Antipas, el rey de esa región. Por eso envió a Jesús ante Herodes, que en ese momento estaba en Jerusalén.
Jesús y Herodes
8Cuando Herodes vio a Jesús, se puso muy contento, porque hacía tiempo que quería conocerlo. Había oído hablar mucho de él, y esperaba verlo hacer un milagro. 9Le hizo muchas preguntas, pero Jesús no respondió nada.
10Los sacerdotes principales y los maestros de la Ley estaban allí, y lo acusaban con insistencia.
11Herodes y sus soldados insultaron a Jesús, y para burlarse de él lo vistieron como si fuera un rey. Luego lo enviaron a Pilato.
12Herodes y Pilato, que antes eran enemigos, se hicieron amigos ese día.
¡Que lo claven en una cruz!
(Mt 27.15-26; Mc 15.6-15; Jn 18.39—19.16)
13Pilato reunió entonces a los sacerdotes principales, al pueblo y a sus líderes, 14y les dijo:
—Ustedes trajeron a este hombre, y lo acusan de alborotar al pueblo contra Roma. Pero le he hecho muchas preguntas delante de ustedes, y no creo que sea culpable. 15Tampoco Herodes cree que sea culpable, y por eso lo envió de vuelta. Este hombre no ha hecho nada malo, y no merece morir. 16-17Ordenaré que lo azoten como castigo, y luego lo dejaré en libertad.#23.16-17 Lo dejaré en libertad: Algunos mss. griegos agregan: Pilato dijo esto, porque en cada fiesta de la Pascua acostumbraba dejar libre a un preso.
18Pero toda la gente que estaba allí gritó:
—¡Ordena que maten a Jesús! ¡Deja libre a Barrabás!
19Este Barrabás estaba en la cárcel por haberse rebelado contra el gobierno de Roma en la ciudad de Jerusalén, y por haber matado a una persona.
20Pilato quería dejar libre a Jesús. Por eso habló otra vez con todos los que estaban allí. 21Pero ellos gritaron:
—¡Que lo claven en una cruz! ¡Que lo claven en una cruz!
22Pilato habló con ellos por tercera vez, y les dijo:
—¿Por qué quieren que muera? ¿Qué mal ha hecho? Por lo que sé, este hombre no ha hecho nada malo para merecer la muerte. Ordenaré que lo azoten, y luego lo dejaré en libertad.
23Pero ellos siguieron gritando con más fuerza, pidiendo que mataran a Jesús. Al fin, Pilato les hizo caso. 24-25Ordenó que mataran a Jesús como ellos querían, y dejó libre a Barrabás, el rebelde y asesino.
Jesús es clavado en la cruz
(Mt 27.32-44; Mc 15.21-32; Jn 19.17-27)
26Los soldados se llevaron a Jesús para clavarlo en una cruz. En el camino detuvieron a un hombre llamado Simón, y lo obligaron a llevar la cruz detrás de Jesús. Simón era del pueblo de Cirene, y en ese momento volvía del campo.
27Muchas personas seguían a Jesús. Entre ellas había muchas mujeres, que gritaban y lloraban de tristeza por él. 28Jesús se volvió y les dijo:
«¡Mujeres de Jerusalén! No lloren por mí. Más bien, lloren por ustedes y por sus hijos. 29Porque llegará el momento en que la gente dirá: “¡Dichosas las mujeres que no pueden tener hijos! ¡Dichosas las que nunca fueron madres ni tuvieron niños que alimentar!” 30Esa gente deseará que una montaña les caiga encima y las mate. 31Porque si a mí, que no he hecho nada malo, me matan así, ¿qué no les pasará a los que hacen lo malo?»
32También llevaron a dos malvados, para matarlos junto con Jesús. 33Cuando llegaron al lugar llamado La Calavera,#23.33 La Calavera: No se sabe bien por qué se le dio este nombre al lugar donde crucificaron a Jesús. Probablemente era una enorme roca que tenía la forma de una calavera. Otros piensan que el nombre se debe a las muchas personas que murieron crucificadas en ese lugar. los soldados clavaron a Jesús en la cruz. También clavaron a los dos criminales, uno a la derecha y el otro a la izquierda de Jesús.
34Poco después, Jesús dijo: «¡Padre, perdona a toda esta gente! ¡Ellos no saben lo que hacen!»#23.34 Varios mss. griegos muy importantes no tienen la frase: Jesús dijo: «¡Padre, perdona a toda esta gente! ¡Ellos no saben lo que hacen!».
Mientras los soldados hacían un sorteo para ver quién de ellos se quedaría con la ropa de Jesús, 35la gente miraba todo lo que pasaba. Los líderes del pueblo, entre tanto, se burlaban de Jesús y decían: «Él salvó a otros, y si de verdad es el Mesías que Dios eligió, que se salve a sí mismo.»
36Los soldados también se burlaban de él. Le ofrecieron vinagre para que lo bebiera, 37y le dijeron: «¡Si en verdad eres el Rey de los judíos, sálvate a ti mismo!»
38Sobre la cabeza de Jesús había un letrero que decía: «Este es el Rey de los judíos».
39Uno de los criminales que estaban clavados junto a Jesús también lo insultaba:
—¿No que tú eres el Mesías? Sálvate tú, y sálvanos a nosotros también.
40Pero el otro hombre lo reprendió:
—¿No tienes miedo de Dios? ¿Acaso no estás sufriendo el mismo castigo? 41Nosotros sí merecemos el castigo, porque hemos sido muy malos; pero este hombre no ha hecho nada malo para merecerlo.
42Luego, le dijo a Jesús:
—Jesús, no te olvides de mí cuando comiences a reinar.
43Jesús le dijo:
—Te aseguro que hoy estarás conmigo en el paraíso.#23.43 Paraíso: Esta palabra, en griego, se usaba para hablar del jardín de Edén. En la época de Jesús se usaba para hablar del lugar donde los hijos de Dios viven en paz y felicidad, hasta que llegue el día final, cuando Dios juzgará a todos.
Jesús muere
(Mt 27.45-56; Mc 15.33-41; Jn 19.28-30)
44-45Como a las doce del día el sol dejó de brillar, y todo el país quedó en oscuridad hasta las tres de la tarde. La cortina del templo se partió en dos, de arriba abajo. 46Jesús gritó con fuerza y dijo: «¡Padre, mi vida está en tus manos!»
Después de decir esto, murió.
47El capitán romano vio lo que había pasado, alabó a Dios y dijo: «En verdad, este era un hombre bueno.»
48Al ver todo eso, la gente que estaba allí volvió a su casa llena de tristeza, pues se sentía culpable.
49Todos los amigos íntimos de Jesús, y las mujeres que lo habían seguido desde Galilea, se mantenían a cierta distancia, mirando lo que pasaba.
El entierro de Jesús
(Mt 27.57-61; Mc 15.42-47; Jn 19.38-42)
50-51Había un hombre llamado José, que era del pueblo de Arimatea, en la región de Judea. Este hombre era bueno y honesto, y deseaba que Dios comenzara ya a reinar en el mundo. Era miembro de la Junta Suprema, pero cuando la Junta decidió que Jesús debía morir, él no estuvo de acuerdo.
52José fue a hablar con Pilato, y le pidió el cuerpo de Jesús para enterrarlo. 53Por eso fue y bajó de la cruz el cuerpo, lo envolvió en una tela fina, y lo puso en una tumba hecha en una gran roca. Esa tumba nunca antes había sido usada. 54Ese día era viernes, y los judíos se preparaban para el descanso del día sábado, que estaba a punto de empezar.
55Las mujeres que habían seguido a Jesús desde Galilea fueron con José a la tumba, y vieron cómo colocaban el cuerpo de Jesús. 56Luego regresaron a su casa y prepararon perfumes para ponérselos al cuerpo de Jesús.
Pero tuvieron que descansar el día sábado, tal como lo ordenaba la ley de Moisés.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Traducción en lenguaje actual ® © Sociedades Bíblicas Unidas, 2002, 2004.