Rodzaju 38
38
Rodzaju 38
Juda i Tamar
1W tym czasie Juda odłączył się od swoich braci. Przystał do niejakiego Adullamity imieniem Chira. 2W jego otoczeniu spotkał córkę pewnego Kananejczyka, Szuy,#38:2 Szua, hbr. שׁוּעַ (szua‘), czyli: rządca. ożenił się z nią i wspólnie zamieszkał.#38:2 Lub: obcował. 3Wkrótce żona Judy poczęła i urodziła syna, a on nadał mu imię Er.#38:3 Er, hbr. עֵר (‘er), czyli: obrońca. 4Potem znów zaszła w ciążę i urodziła syna. Temu nadała imię Onan.#38:4 Onan, hbr. אוֹנָן (’onan), czyli: żywotny. 5Trzeciemu zaś synowi, którego urodziła, nadała imię Szela.#38:5 Szela, hbr. שֵׁלָה (szela), czyli: (1) cichy; (2) prośba. W czasie, gdy go rodziła, Juda przebywał w Kezibie.
6Kiedy Er, pierworodny Judy, dorósł, ojciec wziął mu za żonę kobietę imieniem Tamar.#38:6 Tamar, hbr. תָּמָר (tamar), czyli: palma. 7Er jednak, pierworodny Judy, był w oczach PANA niegodziwy. Dlatego PAN go uśmiercił.
8Wówczas Juda powiedział do Onana: Zacznij współżyć z żoną swego brata. Jesteś jej szwagrem. Wzbudź potomstwo swojemu bratu. 9Onan, świadomy, że potomstwo to nie będzie należało do niego, nie chciał jednak tego uczynić. Ilekroć współżył z żoną swego brata, kończył stosunek poza jej łonem, tak że Tamar nie mogła zajść w ciążę. 10To, co czynił, PAN uznał za złe, stąd jego również uśmiercił.
11Wtedy Juda poradził swojej synowej, Tamar: Zamieszkaj jako wdowa w domu swego ojca. Poczekajmy, aż dorośnie mój syn Szela. Bo pomyślał: Oby on też nie umarł jak jego bracia. Tamar zatem odeszła i zamieszkała w domu swego ojca.
12Minął dłuższy czas. Zmarła córka Szuy, żona Judy. Po odbyciu żałoby po niej Juda postanowił wybrać się do Timny, do tych, którzy strzygli jego owce. Miał tam iść razem z Chirą, swoim przyjacielem z Adullam. 13Wówczas ktoś doniósł Tamar: Posłuchaj, twój teść udaje się do Timny na strzyżenie owiec. 14Wtedy ona zdjęła z siebie szaty wdowy, odpowiednio okryła się chustą i usiadła u wejścia do Enaim,#38:14 Lub: u ujścia dwóch źródeł. które leży przy drodze do Timny. Wiedziała, że Szela już dorósł, a nie dano mu jej za żonę!
15Juda, gdy ją zobaczył, pomyślał, że jest nierządnicą, gdyż jej twarz była zakryta. 16Zboczył więc ku niej z drogi i poprosił: Prześpij się ze mną. Nie wiedział, że to jego synowa. A co mi za to dasz? — zapytała. 17Poślę ci za to małą kózkę ze stada — obiecał. Ona na to: Dobrze. Lecz zanim poślesz kózkę, musisz mi dać coś w zastaw. 18Jaki zastaw by cię zadowolił? — zapytał. Pieczęć, sznur oraz laska, którą trzymasz w ręku — powiedziała. Dał jej więc, czego sobie życzyła, zbliżył się do niej, a ona poczęła. 19Potem wstała i poszła, zdjęła swoją zasłonę i odziała się znów w szaty wdowy.
20Juda posłał jej młodą kózkę. Uczynił to za pośrednictwem swego przyjaciela z Adullam, który miał także odebrać od kobiety zastaw. Przyjaciel już jednak jej nie znalazł. 21A gdy rozpytywał okolicznych mężczyzn: Gdzie jest ta kapłanka#38:21 Lub: kobieta świątynna, hbr. קְדֵשָׁה (kedeszaʰ) być może eufemizm określający kobietę nierządną; wg G: nierządnica, gr. πόρνη. z drogi do Enaim? — ci odpowiadali: Nie było tu żadnej kapłanki.
22Chira wrócił w końcu do Judy: Nie znalazłem jej, a okoliczni mężczyźni twierdzili, że nie było tam żadnej kapłanki. 23Trudno — westchnął Juda — niech sobie zatrzyma zastaw. Bylebyśmy sami nie stali się pośmiewiskiem. Koźlątko posłałem. Nic nie poradzimy na to, że jej nie znalazłeś.
24Po upływie około trzech miesięcy Juda otrzymał wiadomość: Twoja synowa, Tamar, dopuściła się nierządu i zaszła przy tym w ciążę. Wyprowadźcie ją więc i spalcie! — zadecydował Juda.
25A gdy ją wyprowadzano, posłała wiadomość do teścia: Zaszłam w ciążę z mężczyzną, do którego należą te rzeczy. Rozpoznaj, proszę — kazała zapytać — czyja to pieczęć, sznur oraz laska?
26Juda rozpoznał swe rzeczy. Sprawiedliwość jest po jej stronie, nie mojej — uznał. — Przyznaję, nie dałem jej mojemu synowi, Szeli. Potem Juda już więcej z nią nie współżył.
27W czasie porodu okazało się, że w łonie Tamar są bliźnięta! 28Gdy jedno z dzieci wysunęło rączkę, położna przewiązała ją szkarłatną nitką, aby zaznaczyć, że wyszedł pierwszy. 29Lecz bliźniak cofnął rączkę i wyszedł jego brat! Jakżeś ty sobie utorował drogę? — zawołała położna. Nadano mu więc imię Peres.#38:29 Peres, hbr. פָּרֶץ (perets), czyli: przejście, wyłom. 30Potem wyszedł z łona jego brat ze szkarłatną nitką na rączce — i nadano mu imię Zerach.#38:30 Zerach, hbr. זֶרַח (zerach), czyli: (1) szkarłatna nitka, od bab. i aram.; (2) błyszczący.
Currently Selected:
Rodzaju 38: SNP
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej