Wyjścia 39
39
Wyjścia 39
Sporządzenie szat kapłańskich
(Wj 28:1-43)
1Z fioletowej i szkarłatnej purpury oraz z karmazynu [pracujący pod kierunkiem Besalela znawcy rzemiosła] sporządzili haftowane szaty do służby w miejscu świętym, a w tym — zgodnie z poleceniem PANA — święte szaty dla Aarona.
2[Besalel] sporządził więc efod ze złota, z fioletowej i szkarłatnej purpury, z karmazynu i ze skręconego bisioru. 3Złote blaszki wyklepane do jego przyozdobienia pociął#39:3 Wg PS: pocięli. na nitki, po to, by wpleść je misternie w fioletową i szkarłatną purpurę, w karmazyn oraz bisior. 4Efod zrobiono jako składający się z naramienników, przylegających do siebie na obu swych krańcach i połączonych w jedną całość. 5Przepaska efodu, stanowiąca z nim jedną całość, była również — zgodnie z poleceniem PANA — wykonana ze złota, fioletowej i szkarłatnej purpury, z karmazynu i ze skręconego bisioru.
6Grawerzy obrobili kamienie onyksu, umieścili je w złotych oprawach, wygrawerowali na nich — niczym na pieczęci — imiona synów Izraela 7i [Besalel] umieścił je na naramiennikach efodu. Były to — zgodnie z poleceniem PANA — kamienie pamięci o synach Izraela.
8Dziełem artysty był też napierśnik. Podobnie jak efod, został on wykonany ze złota, z fioletowej i szkarłatnej purpury, z karmazynu i ze skręconego bisioru. 9Miał kształt kwadratu, złożony był we dwoje, a mierzył piędź#39:9 Tj. 22,5 cm. długości i piędź szerokości. 10Osadzono na nim cztery rzędy kamieni. W rzędzie pierwszym: rubin, topaz i szmaragd. 11W rzędzie drugim: karbunkuł, szafir i beryl. 12W rzędzie trzecim: opal, agat i ametyst. 13I w rzędzie czwartym: chryzolit, onyks i jaspis. Kamienie tego zestawu osadzone były w złotych oprawach. 14Było ich dwanaście, stosownie do liczby synów Izraela, których imiona — po jednym — wyryto na nich niczym na pieczęci.
15Na napierśniku zrobiono szczerozłote plecionki. Przypominały one sploty sznura. 16Następnie wykonano ze złota dwie oprawy oraz dwa pierścienie. Pierścienie przymocowano do dwóch górnych rogów napierśnika. 17Zrobione wcześniej plecionki połączono z pierścieniami na końcach napierśnika. 18Przeciwległe do nich końce plecionek przymocowano do dwóch opraw i przytwierdzono do przedniej strony naramienników efodu.
19Potem znów wykonano dwa złote pierścienie. Te umieszczono na dwóch rogach napierśnika od strony efodu. 20Kolejne dwa złote pierścienie umieszczono na dwóch naramiennikach efodu, lecz od dołu, z przedniej jego strony, tuż przy jego spojeniu, ponad przepaską efodu. 21Następnie związano pierścienie napierśnika z pierścieniami efodu sznurem z fioletowej purpury, tak aby napierśnik znajdował się ponad przepaską efodu i nie przesuwał się na nim — uczyniono tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.#39:21 PS dodaje: i zrobili urim i tummim, jak przykazał PAN Mojżeszowi.
22Płaszcz pod efod, w całości, artystycznie utkano z fioletu. 23Otwór na głowę w środku płaszcza przypominał otwór koszuli pod pancerz, to znaczy był obwiedziony obwódką po to, by się nie rozdarł. 24Na dolnych brzegach płaszcza zrobiono jabłuszka granatu z fioletowej i szkarłatnej purpury oraz z karmazynu.#39:24 PS dodaje: i ze skręconego bisioru, hbr. וְשֵׁשׁ מָשְׁזָר, pod. G. 25Zrobiono ponadto szczerozłote dzwoneczki. Rozmieszczono je między jabłuszkami granatu na dolnych brzegach płaszcza, 26tak że dzwoneczek znalazł się pomiędzy każdym jabłuszkiem granatu na całym obwodzie płaszcza. Zrobiono tak ze względu na wymogi związane ze służbą i zgodnie z tym, jak PAN przykazał Mojżeszowi.
27Potem, z bisioru, artystycznie utkano tuniki — dla Aarona i dla jego synów. 28Z bisioru sporządzono też zawój i wiązane nakrycia głowy. Ze skręconego bisioru sporządzono lniane spodnie. 29Pas, artystycznie wyhaftowany, utkano ze skręconego bisioru, z fioletowej i szkarłatnej purpury oraz z karmazynu — tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.
30Potem sporządzono szczerozłoty diadem, oznakę poświęcenia. Widniał na niej napis wyryty jak na pieczęci: Poświęcony PANU. 31Do diademu przywiązano sznur z fioletu, który pozwalał przymocować go do zawoju z jego przedniej strony. Uczyniono to tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.
Odbiór robót
(Wj 35:10-19)
32W ten sposób zostały ukończone wszystkie prace nad przybytkiem namiotu zgromadzenia. Izraelici zrobili wszystko dokładnie tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.
33Po wykonaniu prac przyniesiono przybytek do Mojżesza. Przyniesiono więc namiot i wszystkie jego przybory: haczyki, deski, poprzeczki, słupy i ich podstawy, 34nakrycie ze skór baranich barwionych na czerwono, nakrycie ze skór garbowanych, osłaniających zasłonę, 35skrzynię Świadectwa, jej drążki, pokrywę przebłagania, 36stół ze wszystkimi jego przyborami, chleb obecności, 37świecznik ze szczerego złota, jego lampy, lampy stawiane w rzędzie, resztę jego przyborów, oliwę do oświetlania, 38złoty ołtarz, oliwę do namaszczania, wonne kadzidło, kotarę wejściową do namiotu, 39ołtarz z brązu, jego brązową kratę, jego drążki i wszystkie jego przybory, kadź oraz jej podstawę, 40osłony dziedzińca, jego słupy, ich podstawy, kotarę wejściową na dziedziniec, jej sznury i paliki. Przyniesiono też wszystkie przybory do służby w przybytku, czyli w namiocie spotkania, 41to jest: haftowane szaty do służby w miejscu świętym, święte szaty dla kapłana Aarona i szaty dla jego synów do sprawowania posług kapłańskich. 42Izraelici wykonali wszystkie prace dokładnie tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.
43Gdy Mojżesz obejrzał całe to dzieło, wykonane dokładnie tak, jak polecił PAN, pobłogosławił wszystkich jego wykonawców.
Currently Selected:
Wyjścia 39: SNP
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej