Wyjścia 2
2
Wyjścia 2
Narodziny i dzieciństwo Mojżesza
1W tym czasie pewien człowiek z rodu Lewiego pojął za żonę kobietę z tego samego rodu. 2Kobieta ta urodziła syna, a widząc, że jest piękny, ukrywała go#2:2 ukrywała go, hbr. וַתִּצְפְּנֵהוּ, lub: chroniła go niczym skarb. przez trzy miesiące. 3Potem jednak nie była już w stanie go chronić. Sporządziła więc#2:3 PS dodaje: jego matka, hbr. אִמּוֹ; por. G: ἡ μήτηρ αὐτοῦ. z myślą o nim kosz#2:3 kosz, hbr. תֵּבָה (tewaʰ), lub: (1) arkę, zob. Rdz 7:1; (2) skrzynię. z trzciny papirusowej, uszczelniła go smołą i żywicą, włożyła do niego dziecko — i umieściła w sitowiu nad brzegiem Nilu. 4Jego siostra natomiast przyczaiła się w pewnej odległości, aby obserwować dalszy bieg wydarzeń.
5Wtedy akurat zeszła nad rzekę córka faraona. Przyszła wykąpać się w Nilu. Jej służące spacerowały przy brzegu. Wtem wśród sitowia zobaczyła koszyk. Posłała niewolnicę: Przynieś mi ten koszyk. 6A gdy go otworzyła, zobaczyła — dziecko! Chłopczyk! Płakał. Zdjęła ją litość. To jedno z dzieci hebrajskich — powiedziała.
7Wówczas siostra dziecka podeszła i zapytała córkę faraona: Czy mam pójść i zawołać ci jakąś kobietę, mamkę spośród Hebrajek, aby karmiła ci to dziecko? 8Idź! — zgodziła się córka faraona. Dziewczyna#2:8 Dziewczyna, hbr. עַלְמָה (‘almaʰ), lub: młoda kobieta, dojrzała panna, G w Iz 7:14 tłumaczy je jako dziewica, gr. παρθένος. poszła — i zawołała matkę chłopca.
9Weź to dziecko — poleciła jej córka faraona. — Wykarm mi je, a ja ci za to zapłacę. Kobieta wzięła więc chłopca i wykarmiła go.
10Kiedy chłopiec podrósł, matka przyprowadziła go do córki faraona, a ta przyjęła go za syna. Nadała mu też imię Mojżesz,#2:10 Mojżesz, hbr. מֹשֶׁה (moszeʰ), czyli, w zależności od przyjętej etymologii: (1) wyciągnęłamgo, od hbr. מְשִׁיתִהוּ; (2) urodzony, wyciągnięty, od egip. Warto zauważyć, że מֹשֶׁה przypomina formą imiesłów: wyciągający. bo — jak wspominała — wyciągnęła go z wody.
Mojżesz wśród swoich
11W tych czasach ucisku, kiedy Mojżesz już dorósł, wyszedł do swoich braci i przyglądał się ich niewolniczej pracy. Wtedy też zobaczył, jak jakiś Egipcjanin bije Hebrajczyka, jednego z jego rodaków. 12Rozejrzał się więc dookoła, zobaczył, że nikogo nie ma, i zabił Egipcjanina, po czym zagrzebał go w piasku.
13Następnego dnia zauważył, że tym razem szarpią się dwaj Hebrajczycy! Zawołał więc do winnego: Dlaczego bijesz swojego rodaka? 14A ten odpowiedział: A kto cię ustanowił nadzorcą i sędzią nad nami? Czy gotów byłbyś mnie zabić, tak jak zabiłeś Egipcjanina?#2:14 G dodaje: wczoraj. To pytanie zaniepokoiło Mojżesza. Na pewno wszystko się wydało! — pomyślał.
15I rzeczywiście, gdy faraon usłyszał o tej sprawie, postanowił zabić Mojżesza. Lecz Mojżesz uciekł przed nim i zatrzymał się w ziemi Midianitów — zatrzymał się tam przy studni.
Mojżesz w Midianie
16Kapłan Midianitów miał zaś siedem córek. Przychodziły one do studni, czerpały wodę, napełniały koryta i poiły owce swego ojca. 17Kiedy jednak zjawiali się inni pasterze, odpędzali je. Tym razem Mojżesz wstał, przyszedł na pomoc kobietom i napoił ich owce.
18Gdy więc przyszły do swego ojca Reuela,#2:18 Reuel, hbr. רְעוּאֵל (re‘u’el), czyli: przyjaciel Boga. ten zapytał: Dlaczego przychodzicie dzisiaj tak prędko? 19Jakiś Egipcjanin obronił nas przed pasterzami — odpowiedziały — a potem naczerpał nam dużo wody i napoił owce. 20Więc gdzie on jest? — zapytał ojciec swe córki. — Dlaczego zostawiłyście tam tego człowieka?! Przywołajcie go zaraz, niech się przynajmniej posili.
21Mojżesz przyszedł, zgodził się też pozostać u ojca kobiet, a ten dał mu za żonę swoją córkę Syporę.#2:21 Sypora, hbr. צִפֹּרָה (tsipporaʰ), czyli: ptaszek.
22Gdy urodziła syna, Mojżesz nadał mu imię Gerszom,#2:22 Gerszom, hbr. גֵּרְשֹׁם (gerszom), czyli: (1) wygnany; (2) cudzoziemiecimię jegol. cudzoziemiecna tym [miejscu]. bo powiedział: Stałem się cudzoziemcem w obcej ziemi.
Wysłuchana modlitwa
23Po wielu latach umarł król Egiptu, a synowie Izraela nadal wzdychali i wołali o pomoc z powodu ciężkiej pracy. Ich wołanie dotarło w końcu do Boga. 24Bóg usłyszał ich jęk, wspomniał swe przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem 25i wejrzał na synów Izraela — Bóg ujął się za nimi.
Currently Selected:
Wyjścia 2: SNP
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej