Dzieje Apostolskie 15
15
Dzieje Apostolskie 15
Sobór w Jerozolimie
1Z Judei natomiast przybyli pewni ludzie, którzy zaczęli nauczać braci, że jeśli nie zostaną obrzezani zgodnie ze zwyczajem Mojżesza, nie dostąpią zbawienia. 2Gdy na tym tle doszło do poważnego zatargu i sporu między Pawłem i Barnabą a nimi, postanowiono, że Paweł, Barnaba oraz kilku spośród nich uda się w tej sprawie do apostołów i starszych do Jerozolimy. 3Wyprawieni zatem przez kościół, ruszyli przez Fenicję i Samarię, szczegółowo opowiadając o nawróceniu pogan i sprawiając tym wielką radość wszystkim braciom. 4Po przybyciu do Jerozolimy zostali przyjęci przez kościół oraz przez apostołów i starszych. Opowiedzieli im o wszystkim, czego Bóg przez nich dokonał. 5Wówczas wystąpili pewni ludzie ze stronnictwa faryzeuszów, którzy uwierzyli, i stwierdzili: Trzeba ich obrzezać i nakazać, aby przestrzegali Prawa Mojżesza.
6Zeszli się więc apostołowie i starsi, aby rozpatrzyć tę sprawę. 7A gdy ją już długo rozpatrywano, powstał Piotr i powiedział do nich: Drodzy bracia, wy wiecie, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli Słowo dobrej nowiny i uwierzyli. 8Bóg też, który zna serca, potwierdził to, dając im Ducha Świętego, podobnie jak nam. 9Nie zrobił przy tym żadnej różnicy między nami a nimi, gdyż oczyścił ich serca na podstawie wiary. 10Dlaczego więc teraz chcecie narażać się Bogu, wkładając na kark uczniów jarzmo, którego nie mogli unieść nasi ojcowie, a i dla nas było ono ponad siły? 11Przecież wierzymy, że zostaliśmy zbawieni dzięki łasce Pana Jezusa — zupełnie tak samo, jak oni. 12Wówczas cały tłum umilkł. Zaczęto słuchać, jak Barnaba i Paweł opisują znaki i cuda, których Bóg dokonał za ich pośrednictwem między poganami. 13Po ich wystąpieniu zabrał głos Jakub: Posłuchajcie, drodzy bracia! 14Szymon zwrócił naszą uwagę, że to Bóg pierwszy zatroszczył się o to, by przygotować sobie wśród pogan lud mający czcić Jego imię. 15Potwierdzają to pisma Proroków, gdzie czytamy:
16 Potem powrócę
i odbuduję podupadły przybytek Dawida.
Naprawię jego zniszczenia, wzniosę go na nowo,
17 by pozostali ludzie mogli znaleźć Pana,
a w tym wszystkie narody,
nad którymi wezwano mojego imienia —
mówi Pan, który te rzeczy czyni
18 znanymi od wieków. #15:18 Wolny cytat za G (?).
19Dlatego ja uważam, że nie należy czynić trudności tym spośród pogan, którzy nawracają się do Boga. 20Należy natomiast powiadomić ich listem, aby wstrzymywali się od rzeczy splamionych przez ofiarowanie ich bóstwom, od nierządu, od tego, co uduszone, oraz od krwi. 21Mojżesz bowiem od pokoleń ma w różnych miastach tych, którzy go głoszą w synagogach, ponieważ jego pisma czyta się w każdy szabat.
22Wtedy apostołowie oraz starsi wraz z całym zgromadzeniem postanowili posłać do Antiochii, razem z Pawłem i Barnabą, wybranych spośród siebie ludzi. Byli nimi Juda, zwany Barsabbasem, i Sylas. Należeli oni wśród braci do przywódców. 23Za ich pośrednictwem przekazali na piśmie:
Apostołowie i starsi,
Bracia
Do braci pochodzących z pogan
w Antiochii, w Syrii i w Cylicji
Witajcie,
24Dowiedzieliśmy się, że dotarli do was pewni ludzie, wywodzący się z naszego środowiska. Bez naszego upoważnienia zaniepokoili was oni swoimi wypowiedziami i wzbudzili w waszych duszach obawy. 25Dlatego rozważyliśmy tę sprawę, doszliśmy do jednomyślności i uznaliśmy za słuszne posłać do was wybrane osoby wraz z naszymi ukochanymi Barnabą i Pawłem, 26ludźmi, którzy poświęcili swoje życie dla imienia naszego Pana, Jezusa Chrystusa. 27Posyłamy zatem Judę i Sylasa. Oni wam ustnie przekażą to samo. 28Uznaliśmy bowiem za słuszne, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego innego ciężaru oprócz tych rzeczy koniecznych: 29Wstrzymujcie się od tego, co ofiarowane bóstwom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Stosując się do tych poleceń, uczynicie dobrze.
Bywajcie zdrowi.
30A gdy posłańcy przybyli do Antiochii, zwołali ogólne zgromadzenie i przekazali list. 31Jego zachęcająca treść ucieszyła zebranych. 32Juda zaś i Sylas, którzy byli prorokami, swoimi licznymi wypowiedziami zachęcali i umacniali braci. 33Po spędzeniu tam pewnego czasu zostali w pokoju odesłani przez braci do tych, którzy ich posłali. 34Sylas jednak postanowił pozostać.#15:34 W. 34 występuje w: C 33 323 453 614 945 1175 1739 1891 2818 syʰ** sa boᵐˢˢ lub jako: Sylas jednak postanowił z nimi pozostać, a tylko Juda odszedł(do Jerozolimy) w: D vgᶜˡ. Brak go w: P⁷⁴ א A B E L Ψ 81 1241 1505 m vgˢᵗ syᵖ bo. 35Paweł i Barnaba natomiast pozostawali w Antiochii. Wraz z wieloma innymi nauczali tam i głosili Słowo Pana.
DRUGA PODRÓŻ MISYJNA
36Po pewnym czasie Paweł powiedział do Barnaby: Powróćmy już do tych wszystkich miast, w których głosiliśmy Słowo Pana, i odwiedźmy tam braci. Sprawdźmy, jak się mają. 37Barnaba jednak zamierzał zabrać z sobą również Jana, zwanego Markiem. 38Paweł natomiast obstawał przy tym, że lepiej nie zabierać z sobą kogoś, kto opuścił ich w Pamfilii i nie brał już udziału w ich dalszej pracy. 39Na tym tle doszło między nimi do ostrego sporu, tak że się z sobą rozstali: Barnaba zabrał Marka i odpłynął na Cypr. 40Paweł natomiast, polecony przez braci łasce Pana, dobrał sobie Sylasa i także odszedł. 41Przechodzili razem przez Syrię i Cylicję, umacniając tamtejsze kościoły.
Currently Selected:
Dzieje Apostolskie 15: SNP
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej