YouVersion Logo
Search Icon

เพลงสดุ​ดี 137

137
ความมั่นคงของพวกยิวในเมื่อเขาเป็นเชลย
1ณ ริมฝั่งแม่น้ำแห่งบาบิโลนเรานั่งลง เมื่อได้ระลึกถึงศิโยนเราก็​ร่ำไห้ 2ในท่ามกลางที่นั่นเราแขวนพิณเขาคู่ของเราไว้​ที่​ต้นหลิว 3เพราะที่นั่นผู้​ที่​นำเราไปเป็นเชลยต้องการให้เราร้องเพลง และผู้​ที่​ปล้นเราต้องการให้​สนุกสนาน เขาว่า “จงร้องเพลงศิโยนสักบทหนึ่งให้เราฟัง” 4เราจะร้องเพลงของพระเยโฮวาห์​ได้​อย่างไร ที่​ในแผ่นดินต่างด้าว 5โอ เยรูซาเล็มเอ๋ย ถ้าข้าพเจ้าลืมเธอก็​ขอให้​มือขวาของข้าพเจ้าลืมฝีมือเสีย 6ขอให้​ลิ้นของข้าพเจ้าเกาะติดเพดานปากของข้าพเจ้า ถ้าว่าข้าพเจ้าไม่ระลึกถึงเธอ ถ้าว่าข้าพเจ้ามิ​ได้​ตั้งเยรูซาเล็มไว้เหนือความชื่นบานอันสูงที่สุดของข้าพเจ้า 7โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ในวันแห่งเยรูซาเล็มขอทรงระลึกถึงคนเอโดม ผู้​ที่​พูดว่า “จงทลายเสีย จงทลายเสีย ลงไปจนถึงรากฐานของมัน” 8โอ ธิดาแห่งบาบิโลนเอ๋ย ซึ่งจะต้องล้างผลาญเสีย ความสุขจงมี​แก่​ผู้​ที่​สนองเจ้าให้สมกั​บท​ี่​เจ้​าได้กระทำกับเรา 9ความสุขจงมี​แก่​ผู้​ที่​เอาลูกเล็กเด็กแดงของเจ้าเหวี่ยงกระแทกลงกั​บก​้อนหิน

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy