YouVersion Logo
Search Icon

ปฐมกาล 38

38
ยูดาห์และทามาร์
1ครั้งนั้นยูดาห์ลงไปจากพวกพี่น้อง ไปอาศัยอยู่กับคนอดุลลามคนหนึ่งชื่อฮีราห์ 2ยูดาห์เห็นบุตรีคนหนึ่งของคนคานาอันที่นั่น บิดาของหญิงนั้นชื่อชูวา จึงแต่งงานกับหญิงนั้นและเข้าหานาง 3หญิงนั้นก็ตั้งครรภ์มีบุตรชาย บิดาจึงตั้งชื่อว่าเอร์ 4หญิงนั้นก็ตั้งครรภ์อีกมีบุตรชาย และนางให้ชื่อว่าโอนัน 5นางมีบุตรชายอีกคนหนึ่ง นางให้ชื่อว่าเช-ลาห์ นางอยู่ที่เคซิบเมื่อนางมีเขา 6ยูดาห์ก็ได้หาหญิงคนหนึ่งชื่อทามาร์ให้เป็นภรรยาของเอร์บุตรหัวปีของเขา 7เอร์บุตรหัวปีของยูดาห์เป็นคนชั่วในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ พระยาห์เวห์จึงทรงประหารเขาเสีย 8ยูดาห์จึงบอกโอนันว่า “จงเข้าหาภรรยาพี่ชายของเจ้าเถิด และทำหน้าที่ของน้องสามี เพื่อจะได้สืบเชื้อสายของพี่ชายไว้” 9โอนันรู้ว่าเชื้อสายนั้นจะไม่ได้นับเป็นของเขา เมื่อเขาเข้าหาภรรยาของพี่ชายจึงทำให้น้ำกามตกดินเสีย เพราะเกรงว่าจะมีเชื้อสายให้แก่พี่ชาย 10ในสายพระเนตรพระยาห์เวห์ สิ่งที่โอนันทำนั้นชั่วร้าย พระองค์จึงทรงประหารชีวิตเขาเช่นกัน 11ยูดาห์จึงบอกทามาร์บุตรสะใภ้ว่า “กลับไปอยู่อย่างหญิงม่ายที่บ้านบิดาของเจ้าจนกว่าเช-ลาห์บุตรของเราจะโต” เพราะยูดาห์คิดว่าเขาจะตายเสียเหมือนพี่ชายทั้งสองคน ทามาร์จึงไปอาศัยอยู่กับบิดาของนาง
12อยู่มานานหลังจากนั้น ภรรยาของยูดาห์ผู้เป็นบุตรีของชูวาก็ตาย เมื่อยูดาห์คลายความเศร้า จึงขึ้นไปหาคนตัดขนแกะของเขาที่บ้านทิมนาห์ กับเพื่อนชื่อฮีราห์ เป็นคนอดุลลาม 13มีคนมาบอกทามาร์ว่า “นี่แน่ะ พ่อสามีของเจ้าขึ้นไปบ้านทิมนาห์จะตัดขนแกะ” 14นางจึงผลัดเสื้อสำหรับหญิงม่ายออก เอาผ้าคลุมหน้าและห่มตัวเอง แล้วนั่งอยู่ที่ทางเข้าบ้านเอนาอิมริมทางที่จะไปบ้านทิมนาห์ เพราะนางเห็นว่าเช-ลาห์โตขึ้นแล้ว แต่นางยังไม่ได้ถูกยกให้เป็นภรรยาของเขา 15เมื่อยูดาห์เห็นนางก็คิดว่าเป็นหญิงโสเภณี เพราะนางได้เอาผ้าคลุมหน้าไว้ 16ยูดาห์จึงเข้าไปพูดกับหญิงริมทางนั้นว่า “มาเถอะ ให้เราเข้านอนด้วย” เพราะไม่ทราบว่านางเป็นบุตรสะใภ้ของเขา นางจึงว่า “ท่านจะให้อะไรสำหรับการที่จะเข้าหาฉัน?” 17ยูดาห์ตอบว่า “เราจะส่งลูกแพะจากฝูงมาให้เจ้าตัวหนึ่ง” นางก็ถามว่า “ท่านจะให้ของมัดจำไว้ก่อนจนกว่าจะส่งลูกแพะนั้นมาได้ไหม?” 18ยูดาห์ถามว่า “เจ้าจะเอาอะไรเป็นของมัดจำ?” นางจึงตอบว่า “จะขอแหวนตรากับเชือก และไม้เท้าที่มือท่านด้วย” ยูดาห์ก็ให้ และเข้าหานาง นางก็ตั้งครรภ์กับเขา 19นางจึงลุกขึ้นไปและเอาผ้าคลุมหน้าออก ใส่เสื้อผ้าสำหรับหญิงม่ายอีก 20ฝ่ายยูดาห์ฝากลูกแพะมากับเพื่อนคนอดุลลามเพื่อให้เอาของมัดจำจากมือหญิงนั้น แต่เขาหานางไม่พบ 21เขาจึงถามคนที่อยู่ที่นั่นว่า “หญิงโสเภณีที่อยู่เอนาอิมริมทางนี้ไปไหน?” พวกเขาตอบว่า “ไม่มีหญิงโสเภณีที่นี่” 22เพื่อนก็กลับไปบอกยูดาห์ว่า “ฉันหาไม่พบ ทั้งชาวตำบลนั้นก็ว่า ‘ที่นี่ไม่มีหญิงโสเภณี’ ” 23ยูดาห์จึงว่า “ให้หญิงนั้นเก็บของนั้นไว้ มิฉะนั้นคนจะหัวเราะเยาะเรา ฉันฝากลูกแพะตัวนี้ไปให้ แต่ท่านก็หาหญิงนั้นไม่พบ”
24อยู่มาอีกสามเดือน มีคนมาบอกยูดาห์ว่า “ทามาร์บุตรสะใภ้ของท่านล่วงประเวณี ยิ่งกว่านั้นอีก นางมีครรภ์เพราะการล่วงประเวณีแล้ว” ยูดาห์จึงสั่งว่า “พานางออกมานี่ เผานางเสีย” 25เมื่อนางถูกนำตัวออกมา นางก็ส่งคนไปหาพ่อสามีบอกว่า “ข้าพเจ้ามีครรภ์กับคนที่เป็นเจ้าของสิ่งเหล่านี้” และนางว่า “ขอท่านพิจารณาดูแหวนตรา เชือก และไม้เท้า เหล่านี้ว่าเป็นของใคร” 26ยูดาห์จำได้ จึงว่า “หญิงคนนี้ชอบธรรมยิ่งกว่าเรา เพราะว่าเราไม่ได้ยกนางให้แก่เช-ลาห์บุตรของเรา” ฝ่ายยูดาห์ก็ไม่ได้มีเพศสัมพันธ์กับนางต่อไปอีก
27อยู่มาเมื่อถึงกำหนดคลอดบุตร ก็มีลูกแฝดอยู่ในครรภ์ 28ขณะจะคลอดนั้น บุตรคนหนึ่งยื่นมือออกมาก่อน นางผดุงครรภ์จึงเอาด้ายแดงผูกไว้ที่มือและกล่าวว่า “คนนี้คลอดก่อน” 29เมื่อบุตรนั้นหดมือเข้าไป นี่แน่ะ น้องอีกคนหนึ่งก็คลอดออกมาก่อน นางผดุงครรภ์จึงร้องว่า “อะไรกัน แหวกออกมาได้จริงๆ” จึงให้ชื่อบุตรนั้นว่า เปเรศ#แปลว่า ช่องแหวก 30ภายหลังบุตรที่มีด้ายแดงผูกมือนั้นก็คลอด จึงให้ชื่อว่า เศ-ราห์#แปลว่า แดงเข้ม

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy