YouVersion Logo
Search Icon

یوهَنّا 1

1
گال انسان بوت
1چه اَزلا، گال#1‏:1 گال، بزان هبر، کلمه، لَبز. هست‌اَت. گال گۆن هُدایا گۆن اَت و گال، هُدائے جند اَت. 2چه اَزلا، گال گۆن هُدایا اَت. 3هُدایا سجّهێن چیزّ چه گالئے وسیلها جۆڑ کرتنت و چه اے جۆڑ بوتگێنان، بے گالا هچّ چیزّے جۆڑ نبوت. 4زِندئے سرچَمّگ گال اَت و زِند مردمانی نور و رُژن اَت. 5رُژن تهارۆکیا دْرَپشیت#1‏:5 دْرپشگ، بزان شهم جنَگ، جلشکگ. و تهارۆکی هچبر رُژنئے سرا بالادَست نبوتگ#1‏:5 یا: تهارۆکی هچبر رُژنا سرپد نبوتگ..
6یَهیا نامێن مردے هست‌اَت. هُدایا راه داتگ‌اَت. 7آ آتک که شاهد ببیت و په همے رُژنا گواهی بدنت، تانکه سجّهێن مردم چه آییئے گواهیا ایمان بیارنت. 8آ وت هما رُژن نه‌اَت بله آتک که په رُژنا گواهی بدنت. 9هما راستێن رُژن که په سجّهێن مردمان رُژناییَ کاریت، نون جهانا پێداک اَت. 10آ جهانا اَت و هُدایا جهان چه هماییئے وسیلها جۆڑ کرتگ‌اَت، بله جهانا آ پَجّاه نئیاورت. 11آ وتی مهلوکئے نیاما#1‏:11 نیاما، بزان میانا، درنیاما، تها، تۆکا. آتک و مهلوکا آ نمَنِّت. 12بله هما مردمان که مَنِّت و آییئے نامئے سرا ایمان آورت، آییا آ مردم هَکّ و اِهتیار#1‏:12 اِهتیار، بزان مَستری، کُدرَت، زۆر. داتنت که هُدائے چُکّ ببنت. 13آ، نه چه هۆنا پێدا بوتنت و نه چه جِسمی واهگ#1‏:13 واهگ، بزان لۆٹ، تلَب، هاجَت. و انسانی لۆٹان، آ چه هُدایا پێدا بوتنت.
14گال اِنسان بوت و مئے نیاما جاگهی کرت. ما آییئے شان و شئوکت دیست، هما شان و شئوکت که پتئے یکّێن چُکّئیگ اِنت، هما چُکّ که چه رهمت و راستیا سَررێچ اِنت. 15یَهیا آییئے بارئوا گواهیَ دنت، کوکّارَ کنت و گوَشیت: ”اِش اِنت هما کَس که آییئے بارئوا من گوَشتگ که چه من و رَندَ کئیت. آ چه من مستر و دێماتر اِنت، چێا که چه من پێسر هست بوتگ.“ 16ما سجّهێنان چه آییئے پُرمِهرێن رهمتئے سئوگاتا مُدام برکت گپتگ. 17اے راست اِنت که شَریَت چه موسّائے وسیلها بَکشگ بوتگ، بله رهمت و راستی چه ایسّا مَسیهئے وسیلها آتک. 18کَسّا هچبر هُدا ندیستگ، بله هما یکدانگێن چُکّ که پتئے بگلا اِنت، هماییا هُدا پَجّارێنتگ.
پاکشۆدی دئیۆکێن یَهیائے گواهی
19‏-20وهدے اورشَلیمئے شهرئے یَهودیان وتی لهتێن دینی پێشوا و لاوی کَبیلهئے مردم یَهیائے کِرّا رئوان دات که جُست بگرنت: ”تئو کئے ائے؟“ آییا اِنکار نکرت، تچک و په راستی گواهی دات و گوَشتی: ”من مَسیه نه‌آن.“ 21آیان جُست کرت: ”تئو اِلیاس ائے؟“ گوَشتی: ”نه.“ گوَشتِش: ”گڑا تئو هما واده داتگێن نبی ائے؟“ گوَشتی: ”نه.“ 22جُستِش کرت: ”تئو کئے ائے؟ ما باید اِنت په وتی رئوان دئیۆکان پَسّئوے#1‏:22 پَسّئو، بزان جواب. ببرێن. وتی بارئوا چے گوَشئے؟“ 23آییا چه اِشئیا نبیئے کئولا گوَشت: ”من هماییئے تئوار آن که گیابانا کوکّارَ کنت و گوَشیت، په هُداوندا راها تچک و هموار کنێت.“#1‏:23 اِشئیا نبیئے کتاب 40‏:3.
24چه اے رئوان داتگێن کاسِدان لهتێن پَریسی اَتنت. 25جُستِش کرت: ”اگن تئو نه مَسیه ائے و نه اِلیاس ائے و نه هما نبی، گڑا پَرچا پاکشۆدیَ#1‏:25 پاکشۆدیئے لبز، یونانی زبانا ”بَپْتیسْمَه“ گوَشگَ بیت و اِشیئے مانا ”آپا بُکّ دئیگ“ یا ”گۆن آپا شۆدگ“ اِنت. دئیئے؟“ 26یَهیایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”من گۆن آپا پاکشۆدیَ دئیان، بله یکّے شمئے نیاما پاد آتکگ که شما آییا نزانێت. 27آ چه من و رَندَ کئیت و من آییئے کئوشبندانی#1‏:27 کئوشبند، بزان سْواس‌بند، سْواسئے بند. بۆجگئے لاهک هم نه‌آن.“ 28اے کار اُردُنئے کئورئے آ دستا، بئیت‌اَنیایا بوت، هما جاگها که یَهیایا مردم پاکشۆدیَ داتنت.
هُدائے گوَرانڈ
29دومی رۆچا، وهدے یَهیایا دیست که ایسّا دێم په من پێداک اِنت، گوَشتی: ”بچارێت! اِش اِنت هُدائے هما گوَرانڈ که جهانئے گناهانَ شۆدیت و دورَ کنت. 30اِش اِنت هما کَس که اِشیئے بارئوا من گوَشتگ که چه من و رَندَ کئیت بله چه من مستر و دێماتر اِنت، چێا که چه من پێسرا هست بوتگ. 31من وت پَجّاه نئیاورت، بله پمێشکا آتکان و گۆن آپا مردمان پاکشۆدی دئیگا آن که اے مردم په بنی اِسراییلیان زاهر کنگ ببیت.“
32نون یَهیایا وتی گواهی اے پئیما دات: ”من هُدائے پاکێن روه#1‏:32 هُدائے پاکێن روه، بزان روه‌اُلکُدُس. دیست که کپۆتێئے دْرۆشما#1‏:32 دْرۆشم، بزان شِکل، سورت. چه آسمانا اێر آتک و آییئے سرا نِشت. 33من آ نزانت، بله هما که منا رئوانی دات که گۆن آپا پاکشۆدی بدئیان، هماییا منا گوَشتگ‌اَت که وهدے تئو دیست پاکێن روه کَسێئے سرا اێر آتک و نِشت، بزان آ هما کَس اِنت که گۆن پاکێن روها پاکشۆدیَ دنت. 34من اے چیزّ دیستگ و گواهیَ دئیان که آ هُدائے چُکّ اِنت.“
ایسّائے ائولی مُرید
35اے دگه رۆچا، یَهیا پدا گۆن وتی دو مُریدا اۆشتاتگ‌اَت. 36وهدے یَهیایا ایسّا دیست که چه اۆدا گوَزگا اِنت، گوَشتی: ”اِش اِنت هُدائے گوَرانڈ.“ 37دوێن مُریدان اے هبر اِشکت و ایسّائے رَندا رئوان بوتنت. 38ایسّایا چَکّ تَرّێنت و هر دوێنی دیستنت که منی رَندا کپتگ‌اَنت. جُستی کرت: ”شما چے لۆٹێت؟“ گوَشتِش: ”رَبّی! (بزان: او استاد!) تئو کجا نِشتگئے؟“ 39گوَشتی: ”بیاێت و بچارێت.“ گڑا دوێن گۆن ایسّایا آتکنت و دیستِش که کجا نِشتگ و آ رۆچِش گۆن آییا گوازێنت. بێگاهئے وهد اَت.#1‏:39 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”دهمی ساهت“، بزان بێگاهئے چارا. یَهودیانی رۆچئے هساب، سُهبئے ساهت شَشا بُنگێجَ بوت.
40اے دوێن مردم که یَهیائے هبرانی اِشکنگا رَند ایسّائے رَندا کپت و شُتنت، چه اِشان یکّے شَمون‌پِتْرُسئے برات اَنْدْریاس اَت. 41آییا ائولی کارے که کرت، اِش اَت که وتی برات شَمونئے کِرّا شت و گوَشتی: ”ما مَسیه در گێتکگ.“ 42رَندا شَمونی ایسّائے کِرّا برت. ایسّایا شَمون چارت و گوَشتی: ”تئو شَمون ائے، یوهَنّائے چُکّ. بله نون تئیی نام کێپا بیت.“ کێپائے مانا پِتْرُس#1‏:42 ”کێپا“ اَرَمایی زبانا و ”پِتْرُس“ یونانی زبانا ڈۆکا گوَشنت. اِنت.
پیلیپُس و نَتْناییل
43اے دگه رۆچا، وهدے ایسّایا اراده کرت که جَلیلئے دَمگا#1‏:43 دَمگ، بزان هَند، اِلاکه، اُستان، سوبَه. رئوان، پیلیپُسی در گێتک و گوَشتی: ”بیا، منی رَندگیریا بکن.“ 44پیلیپُس هم، اَنْدْریاس و پِتْرُسئے ڈئولا، بئیت‌سئیدائے شهرئے مردمے اَت. 45پیلیپُس نَتْناییلئے کِرّا شت و گوَشتی: ”ما هما کَس در گێتکگ که موسّایا تئوراتئے تها آییئے بارئوا نبشته کرتگ و آ دگه نبیان هم آییئے بارئوا نبشته کرتگ. آ، ایسّا ناسِری اِنت، ایسُّپئے چُکّ.“ 46نَتْناییلا گوَشت: ”چه ناسِرَهئے شهرا هم شَرّێن چیزّے در کپتَ کنت؟“ پیلیپُسا گوَشت: ”بیا و بچار!“
47وهدے ایسّایا نَتْناییل دیست که آ دێم په من پێداک اِنت، گوَشتی: ”اے تچکێن بنی اِسراییلیے و اِشیئے دلا هچّ پئیمێن رِپک و هنر مان نێست.“ 48نَتْناییلا جُست کرت: ”تئو منا چۆنَ زانئے؟“ ایسّایا آییئے پَسّئوا گوَشت: ”چه هما وهدا پێسر که پیلیپُسا ترا تئوار کرت، من ترا هما وهدا دیست که اِنجیرئے درچکئے چێرا اَتئے.“ 49نَتْناییلا گوَشت: ”او استاد! تئو هُدائے چُکّ ائے، تئو اِسراییلئے بادشاه ائے.“ 50ایسّایا گوَشت: ”تئو پمێشکا ایمان آورت که من گوَشت که ترا اِنجیرئے درچکئے چێرا دیستگُن. بله چه اے چیزّان مسترێنَ گندئے.“
51ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، دێمترا شما گندێت که آسمان پَچَ بیت و هُدائے پرێشتگ چه انسانئے چُکّئے#1‏:51 دانیال نبیا ”اِنسانئے چُکّ“ په اَنچێن هَستیێا کارمرز کرتگ که چه آسمانا اێرَ کئیت. ایسّایا وتا ”اِنسانئے چُکّ“ گوَشتگ تانکه مردم بزاننت که آ چه آسمانا آتکگ و هما واده داتگێن مَسیه اِنت. راها سَرَ کپنت و اێرَ کپنت.“

Currently Selected:

یوهَنّا 1: HPKB

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy