همین طی هم، بعد از شوم، پیاله ره بَییته و بااوته: «این پیاله، مِ خونِ دِله تازه عَهدِ. هر کَش که اونِ جِم نوشِنِنی، مِ یاد این طی هاکانین.» چوون هر وَخت این نونِ بَخُرین و این پیالهِ جِم بَنوشین، خِداوندِ بَمِردِنِ اِعلام کاندینی تا وَختی که بَردَگِرده.