امّا پطرس وَش گُت: «ای حنانیا، سیچِه لِشتی شیطون طوری دِلِتَه پُر کِنِه که وَ روحالقدس دِرو کِنی وِ یِچِی وَ پیلِ زمینَه وَگِری سی خُوت؟ مَه نِهِی فِرُتَنِش این خُوت نَبی؟ وِ نِی بعدَ فِرُتَنِش هَم اختیارِ پیلِش مِنِه دَسِ خُوت نَبی؟ سیچِه مِنِه دِلت قَصتِ ای کارَ کِردی؟ تِ نَه وَ انسان، بلکم وَ خدا دِرو کِردی!»
وختی حنانیا ای گَپَلَه اِشنُفت، اُفتا وَ زمین وِ جون دا! تَمومِ اونگَل که یِنَه اِشنُفتِن زَلَهتَرَک وابییِن.