Эклезіясціка (Мудрасць Ісуса, сына Сіраха) 47
47
1 #
2Сам. 7:3
Па ім з’явіўся Натан, каб быць прарокам у дні Давіда.
2І, як тлустасць аддзяляецца ад ахвяр падзякі, так Давід – ад сыноў Ізраэля.
3 #
1Сам. 17:34-37
З ільвамі ён забаўляўся, як з ягнятамі, ды таксама з мядзведзямі – як з ягнятамі авечак.
4 #
1Сам. 17:1-58
Ці ў юнацтве сваім не забіў велікана і так не зняў ганьбы з народа?
5Калі кінуў рукою камень з прашчы і паваліў пыхлівага Галіята!
6Бо прызваў Госпада Узвышняга, і Ён даў сілу яго правіцы пакараць дужага чалавека ў баі, і ўзвысіць рог свайго народа.
7Так каля дзесяці тысяч славілі яго, і хвалілі яго ў дабраславеннях Госпадавых, прапануючы яму вянец славы.
8Бо ён перамог навокал ворагаў, і ўпакорыў праціўных філістынцаў, сцёр рог іх аж да сённяшняга дня.
9І па кожнай сваёй справе аддаваў вызнанне Святому і Узвышняму словам спахвалы;
10ад усяго свайго сэрца хваліў Госпада і любіў Бога, Які стварыў яго.
11 #
1Пар. 16:4-6
І паставіў перад ахвярнікам спевакоў і гукам іх выконваў мілыя мелодыі.
12Урачыстасцям прыдаваў пышнасці і ўпрыгожыў часы [ўрачыстасцяў] аж да канца года, каб хваліць святое імя Госпада, і ад рання гучала спевамі святыня.
13 #
2Сам. 12:13; 7:1-29 Госпад адпусціў яму грахі і вынес у век рог яго ды даў яму прымірэнне валодання і пасад славы ў Ізраэлі.
14Пасля яго з’явіўся мудры сын яго, які дзеля бацькі жыў спакойна.
15 #
1Цар. 6:1-38
Саламон цараваў у мірны час, даў яму Бог супакой з усіх бакоў, каб пабудаваў дом Яго імю ды прыгатаваў святыню ў вечнасць. О, які мудры быў ты ў маладосці сваёй,
16і, як рака, напоўнены быў мудрасцю! Душа твая пакрыла зямлю,
17і ты напоўніў яе прыпавесцямі загадак. Да далёкіх астравоў дайшло імя тваё, і ты быў любімы дзеля мірнага жыцця твайго.
18Дзеля гімнаў, і прыказак, і прыпавесцяў, і тлумачэнняў, як дзівіліся народы.
19У імя Госпада Бога, названага Богам Ізраэля,
20назбіраў ты золата, як медзі, і назбіраў срэбра, як волава.
21 #
1Цар. 10:11-27
Але нахіліў сцёгны свае да жанчын, стаў ты нявольнікам цела свайго.
22 #
1Цар. 11:1-13
Спаганіў славу сваю і зганьбіў сваё патомства, навёў гнеў Божы на дзяцей сваіх, і яны горка аплаквалі неразумнасць тваю,
23 #
1Цар. 12:1-33
так што ўлада раздзялілася напалам, ды ад Эфраіма пачалося ўзбунтаванае царства.
24А Бог не спыніць міласэрнасці Сваёй, і не адкліча і не забярэ Сваіх слоў, і не знішчыць патомкаў з роду выбранніка Свайго, і не выгубіць патомства таго, хто любіць Госпада.
25Ён жа даў Якубу астатак і Давіду – корань ад яго.
26 #
1Цар. 11:43–12:16
І нарэшце Саламон супачыў са сваімі бацькамі
27і пакінуў па сабе патомка найдурнейшага з роду свайго
28і пазбаўленага розуму Рабаама, які сваімі паводзінамі адпіхнуў народ.
29 #
1Цар. 12:26-33
Ерабаам, сын Набата, які ўвёў Ізраэль у грэх ды раскрыў дарогу Эфраіму да граху; ды так моцна размножыліся грахі іх,
30 #
2Цар. 17:21-23
што выгнаў іх са сваёй зямлі.
31І дапускаліся яны ўсякіх злачынстваў, аж пакуль не прыйшла на іх помста.
Цяпер абрана:
Эклезіясціка (Мудрасць Ісуса, сына Сіраха) 47: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017