Gewilde Bybelverse vanaf اِنجیل مَتّی 1

Deel

مریم ایلَه زوعَه ایی دنیا بواَردی و تِه چَیی نومی عیسی پِنَی، چوم اَ اِشتَن قومی چَوون گناه اون کا نجات بَدای.»

«دَیِس، ایلَه باکِره کِلَه ایی حامیله بَبی، زوعَه ایی دنیا بواَردی، و چَیی نومی عِمانوئیل پِنَن،» ‌ عِمانوئیل، یعنی ’خِدا اَمَه نَه‘ اِستَه.

امّا یوسف حَلا اِم فیكری کا بَه كه خِداوندی ایلَه مَلائیکه خاوی کا بَیی آشکار آبَه و واتِشه: «یوسف، اِی تِه که داوود پاُتشا نَسلی کاایش، مَتَرس که مریمی بِه ژِنی بِگِری، چوم اَ خِردَنی که چَیی اِشکَمی کایَه، روح القدسی کا اِستَه.

عیسی مسیح دنیا اومِه اِنتَه بَه: مریم، عیسی نَنه، یوسفی پِیوندی بَه. امّا پیش اَز اِم که یَندی نَه عروسی بِکَرِن، معلوم بَه که مریم روح‌ القدسی کا حامیله یَه. چوم که یوسف، مریمی شو، عادلَ مِردی بَه و نِپیستِشَه مریمی رِسوا بِکَرِه، تصمیم گِتِشَه که بی سَر صِدا، مریمی کا جِدا آبو.